Heilsuvernd - 01.12.1972, Blaðsíða 4
færi leggur niður vinnu, það
verður aflvana. Þreytan staf-
ar af því, að áreynsla og erf-
iði hafa aukin efnaskipti í för
með sér og aukna framleiðslu
óþarfra og ónýtra efna, líkt
og þegar meiri reykur mynd-
ast við aukinn bruna í ofni
og eldavél. Þessi efni þarf að
losa burt úr líkamanum á sem
fljótastan og fullkomnastan
hátt. Það er blóðið, sem gerir
þau óvirk og þvær þau burtu
jafnóðum. Eftir því hve fljótt
eða seint þetta starf blóðsins
tekst, verður þreytan minni
eða meiri.
JÓNAS KRISTJÁNSSON LÆKNIR
Þreyta
Þreyta er hugták, sem allir
þekkja af eigin reynslu. Öll
mikil og langvarandi áreynsla
á eitt liffceri eða fleiri hefir
meiri eða minni áhrif á all-
an líkamann og sálina lika.
Frá heilanum liggja tauga-
þræðir um allan líkamann,
eins og símaþræðir i borg.
Þessir þræðir bera fréttir tíl
miðstöðvarinnar um ástandið
i líkamanum, segja til um
þreytuna, eins og annað,
sem aflaga fer. Heilinn ger-
ir svo sinar ráðstafanir, til
þess að öll störf liffæranna
gangi sinn eðlilega gang í
réttri samstillingu. Heilinn
krefst hvildar til handa þeim
líffærum, sem þreytt eru orð-
in af erfiði. Hann krefst
svefns og hvíldar handa sjálf-
um sér. Þreytutilfinningin er
varúðarmerki um, að líffær-
unum sé að verða ofboðið
með starfi. Sé þessu varúðar-
merki ekki gefinn gaumur,
fer svo, að hið örþreytta líf-
164
HEILSUVERND