Heilsuvernd - 01.12.1972, Blaðsíða 6

Jólafrásagnirnar, sem skráðar eru í guðspjöllum Lúkasar og
Matteusar, eru einhverjar yndislegustu perlur heimsbókmenntanna.
Þær eru færðar í letur af mönnum, sem sjálfir höfðu sannreynt
það, að allt líf Jesú, dauði hans og upprisa, var guðdómleg opin-
berun. Því var þeim það síður en svo nokkurt undrunarefni, að
upphafið að einstæðum lífsferli Jesú hefði borið að höndum með
sérstökum og undraverðum hætti.
Báðir rita þeir guðspjöll sín nálægt árinu 70 e.Kr. Þá hefir
Markús samið sitt guðspjall, og hafa þeir báðir aðgang að því
og notfæra sér efni þess, en auka mikið við eftir öðrum heimildum.
Vera má, að eitthvað af þeim heimildum hafi verið skráðar. en
vafalaust hafa þeir einnig átt aðgang að öðrum fræðslulindum.
Merkir fræðimenn eru sammála um það, að mjög snemma hafi
margir frásagnaþættir um líf Jesú, orð hans og gjörðir, dauða
hans og upprisu, fengið all-fasta mótun, löngu áður en þeir voru
í letur færðir, og að þessir óskráðu þættir hafi síðan borizt frá
manni til manns í áratugi, án þess að taka nokkrum verulegum
breytingum, þar til guðspjallamennirnir færa þá í letur. Þess má
minnast, að Gyðingar voru því vanir frá alda öðli, að geyma
kenningar meistara sinna og lærifeðra óskráðar öld eftir öld. Þeir
lögðu þessi fræði á minnið, og hefir oft verið dáðst að því,
hvílík kynstur lærðir Gyðingar gátu geymt í huga og hve minni
166
HEILSUVERND