Heilsuvernd - 01.12.1972, Blaðsíða 19

NIELS BUSK GARÐYRKJUSTJÓRI
Lífpæn
áburOarefni
Reynslan hefir sýnt, að efni þau, sem notuð eru við lífræna
ræktun í safnhauga eða til úðunar á jarðveg eða jurtir, koma ekki
að fullum notum, ef jarðvegshitinn er lágur. Samkvæmt tilraunum,
sem gerðar hafa verið í Noregi og Svíþjóð, þarf kaldur jarðvegur
tiltölulega meira magn af búfjáráburði en heitur jarðvegur til
þess að gefa sambærilega uppskeru. Og það eru ekki verkanir
hitans á jurtirnar, sem þarna eiga aðallega hlut að máli, heldur
áhrifin á moldina og þá starfsemi, sem þar fer fram. Sé hitinn í
jarðveginum undir tíu stigum, gengur niðurbrot lífrænna efna
mjög hægt. Af því leiðir, að ef jurtirnar eiga að geta vaxið nægi-
lega ört, þarf að flytja þeim meira magn en ella af búfjáráburði.
Það getur verið mikill munur á lofthita og jarðvegshita. Með
lífrænum áburðarefnum hækkar jarðvegshitinn, en tilbúinn áburð-
ur hefir engin slík áhrif. Með því að setja lífræn efni í saman-
þjöppuðu formi í áburðinn eða moldina, má fullnægja þörf jurt-
anna fvrir flióttekna næringu. Á síðustu árum hafa verið gerðar
tilraunir í Skandinavíu með að nota í þessu skyni úrgangsefni frá
pappírs- eða sellúlósuverksmiðjum. Þessum úrgangsefnum hefir
verið hleypt út í ár og vötn, og þar hafa þau spillt fiskalífi. Gegn
menningarsjúkdómar að heita má óþekktir. Taldi hann þeirra á
meðal hjartasjúkdóma, sjúkdóma i lungum og ristli, sykursýki,
æðasjúkdóma, svo sem æðastíflur, gyllinæð, gallsteina, botn-
langabólgu, tannátu og offitu. Áleit hann þetta standa í sambandi
við mataræði negranna. Burkitt komst að raun um það, að þeir
negrar, sem veiktust af ofangreindum sjúkdómum, töluðu ensku og
nærðust líkt og Englendingar eða Evrópumenn. (Reform-Rundschau)
HEILSUVERND
179