Heilsuvernd - 01.12.1972, Blaðsíða 11

Hrámeti betra en gerviffjörefni
Fjörefnasambönd í náttúrlegum matvælum eru á margan hátt
frábrugðin tilbúnum fjörefnum. 1 matvælunum eru fjörefnin í
lífrænum tengslum hvert við annað og við steinefni, sem eru
líkamanum eigi síður nauðsynleg en fjörefnin sjálf. Meðal þeirra
eru svonefnd snefilefni, en með því er átt við steinefni, sem finn-
ast í matvælum í mjög litlu magni, og mörg þeirra eru ómissandi,
ef fjörefnin eiga að geta gegnt hlutverki sínu. Efnakljúfar og enn
fleiri efni eru tengd f jörefnunum í matvælum og eru nauðsynlegur
þáttur í verkunum þeirra á lífsstörfin.
Tilbúin fjörefni, framleidd í efnagerðum, eru svipt öllum þess-
um fylgiefnum. Og nú eru augu margra vísindamanna tekin að
opnast til skilnings á því, að slík fjörefni koma ekki að tilætluð-
um notum og jafnast hvergi nærri á við náttúrleg f jörefnasambönd.
í náttúrlegum og óskemmdum matvælum er að finna öll þau
fjörefni, sem líkaminn þarfnast; og þá má ekki gleyma því, að
þar eru einnig óþekkt efni, því að það er engum efa bundið, að
þrátt fyrir allar framfarir og vísindalega tækni hafa enn ekki
öll kurl komið til grafar, og það mun eiga langt í land, að allir
næringareiginleikar fæðunnar verði kunnir. Af því leiðir, að efna-
tap, sem verður við suðu matvæla, þegar kím og hýði er skilið frá
við mölun á hveitikorni eða við „póleringu" á hrísgrjónum, þegar
sykur er unninn úr sykurreyr eða sykurrófum, er ekki hægt að
bæta að fullu, þó að einhverju af hinum þekktu fjörefnum og
steinefnum sé bætt í hvíta hveitið, eins og nú mun gert, eða
gervifjörefni tekin inn sem pillur eða þeim dælt inn í líkamann.
Eina örugga ráðið til að tryggja líkamanum nægilegt magn
fjörefna og annarra nauðsynlegra næringarefna, þekktra og
óþekktra, er því að neyta fæðunnar í náttúrlegu ástandi, og
því nær sem menn komast því marki, þeim mun betur er heilsu
okkar borgið. Því miður er langur vegur frá því, þrátt fyrir allar
HEILSUVERND
171