Strandapósturinn


Strandapósturinn - 01.06.1967, Síða 16

Strandapósturinn - 01.06.1967, Síða 16
Já, það kom oft fyrir, að ég þurfti að bæta á mig töluverðu þannig, þegar læknislaust var í Árnesi, sem oft var nú — var þá ekki annarrar aðstoðar að leita en til Hólmavíkurlæknisins, og taldi ég mér skylt að greiða fyrir hverjum sem með þurfti eftir því sem mér var unnt. Fyrir kom það í tíð Karls Magnússonar læknis, að hann vildi ekki láta meðulin af hendi nema gegn staðgreiðslu og gat þá farið svo, að launin mín hrukku ekki fyrir því sem greiða þurfti, og varð ég þá að fara til póstafgreiðslumannsins og fá lánað út á næstu ferð, en það skal ég taka fram, að ég fékk hvem einasta eyri borgaðan frá fólkinu fyrir þessi lyf, sem ég var að útvega því. — Ekki var þér nú skylt að leggja á þig allar þessar aukabyrð- ar fólksins vegna? — Jú, mér fannst það skylda mín, ég var búinn að njóta góðs hjá þessu fólki og þurfti að njóta þess áfram. — Var ekki stundum dálítið hrollvekjandi að fara þessar erf- iðustu leiðir að vetrarlagi, t.d. um Kaldbakskleif og milli Byrg- isvíkur og Veiðileysu? — Ojú, ekki verður því neitað, að fyrir kom að snjóhengjur vom það lausar í brúnunum, að ég gat fengið þær til að skríða fram með því að blása í lúðurinn. Eins var það með grjótkastið, að það var sérstök guðs varð- veizla, sem var yfir manni. Einu sinni sem oftar var ég á ferðinni undir Veiðileysukleif, þá stoppaði ég, en hesturinn hélt áfram. Þá hmndi svo mikið grjót niður, að hefðum við verið á þessu svæði, þá hefði ég tæpast setið hér og sagt frá tíðindum. — Trúir þú því, að einhver æðri máttur valdi því, að ekki hafi orðið slys í Kaldbakskleif —— að yfirsöngvar og blessunarorð Guðmundar biskups góða hafi þar haft þau áhrif, sem sagnir herma? — Já, ég trúi því, því þar hef ég legið a.m.k. 10 mínútur, sem grjótkast féll svo mikið niður, að ég sá mér ekki fært að halda áfram, heldur kastaði mér niður og setti annan pokann, sem ég var með yfir hausinn en hinn yfir brjóstið. Þannig varð- ist ég áföllum, en kápan mín, sem slegizt hafði út frá mér, var öll hjökkuð í sundur. — Geta allir af þessu séð, að það var guðs 14
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Strandapósturinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.