Strandapósturinn


Strandapósturinn - 01.06.1967, Side 45

Strandapósturinn - 01.06.1967, Side 45
inn í heim horfinna daga, og vona ég, að blessaður gamli maður- inn misvirði ekki við mig, þótt ég endursegi hér þætti úr frásögn hans. Reykjarfjörður gengur í vestur frá Húnaflóa. Umhverfi hans eru svimhá, rismikil fjöll. Hvergi sjást þar breiðar gróðurlendur, svo þeirra hluta vegna geti þar til góðsveita talizt. Grýttar fjörur og illa gróin klif eru með sjó fram og víða torfært nokkuð. Yzta útnes norðan fjarðarins kallast Gjögurshlein. Innan við hleinina stendur lítið þorp, Gjögur. Fyrr á tímum var þaðan mikil út- gerð hákarlaskipa, og var þangað víða til sótt. Þótti ungum mönn- um þeirrar tíðar vegur sinn mjög hafa vaxið, ef þeir gátu sagt frá því, að þeir hefðu stundað hákarlaveiðar frá Gjögri. Upp frá botni Reykjarfjarðar liggur lítill, skeifumyndaður dalur inn milli fjallanna. Undirlendi hans er vel gróið og norður- hlíðin vaxin lyngi og lágvöxnu kjarri. „Blánar þar af berjum hvert ár börnum og hröfnum að leik“, eins og í kvæðinu stendur, þó þar sé um annan stað kveðið. Skammt út með firðinum að sunnan er dálítil vík, og upp frá henni sléttar grundir og sund, en efra rísa háir hjallar og fell suður með Trékyllisheiði. Víkin er kölluð Kjósarvík, og stendur bærinn Kjós á hæð sunnan víkurinnar skammt frá sjónum. Fyrir 76 árum bjuggu hér foreldrar Gísla Guðmundssonar. Guðmundur Pálsson og Guðríður Jónsdóttir. Bærinn í Kjós var reistur að þeirra tíma hætti, úr efni, sem íslenzkar aðstæður veittu. Sterklegir viðir dregnir af fjörum, en torf og grjót tekið úr mýrardrögum og stuðlabergshömrum og þurfti hvergi langt til að sækja. Baðstofan var loftbaðstofa, fjögur stafgólf. Tveir gluggar voru á þekju, en einn á stafni þeim er til norðurs vissi. Búr var undir lofti og þar moldargólf. Engin var upphitun í bænum eða eldstó önnur en hlóð þau er við matseld voru notuð. Mundi sennilega mörg kjúkan köld, ef hún ætti að búa við þann kost í þeim húsum, sem nú eru reist frá grunni. Hér fæddist og ólst upp Gísli Guðmundsson. Minnist hann þess þó hvergi, að hafa liðið vegna bæjarkulda, enda voru þar 30 manns á heimili og hinn íslenzki efniviður góð vöm gegn frosti og hretviðrum, þar sem vel var til vandað. 43
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Strandapósturinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.