Strandapósturinn


Strandapósturinn - 01.06.1967, Page 46

Strandapósturinn - 01.06.1967, Page 46
Vorið 1892, á hvítasunnudag, seint í maí, átti Sörli, bróðir Gísla Guðmundssonar, að fermast. Árferði var illt, ísalög mikil og snjóþungi. Mátti þá ganga á ísnum með landi fram, frá Kjós og inn til Reykjarfjarðar, og þaðan út í Naustvík. Sá bær stend- ur norðan fjarðarins. Þar eru skörð í fjallið og liggur um þau alfaraleið til Trékyllisvíkur. Skörðin eru nefnd Naustvíkurskörð. Fyrrnefndan dag var veður gott, stilla og bjartviðri. Fólkið frá Kjós hafði búið sig árla til kirkjugöngu og var komið norður á Skörð um hádegi. Þegar þar kom, blasti við sjón endalaus ísbreiða svo langt sem augað eygði til norðurhafs. Hin sterku hjartaslög djúpsins, sem láta svo vel í eyrum útstrandabúans, voru ekki heyranleg, nema sem óljósar stunur úr órafjarlægð. Hin tignu fjöll umhverfis víkina, hvít og fannbarin með yggldum hamra- brúnum, gnæfðu þögul yfir endalausa auðnina, og teygðu sól- bhkandi tinda mót köldu, bláu geimdjúpi vorhiminsins. Hér og þar sáust dökkar þústur á hreyfingu um mjallbreiðuna. Það var fólkið úr byggðinni að sækja hátíðamessu að Ámesi. Brátt ómuðu tónar kirkjuklukknanna, og með fjálgleik hins dula útskagabúa, hlustaði söfnuðurinn á prestinn flytja þann boðskap, er í gegnum ára- og aldaraðir hefur veríð fólkinu ljós í myrkri á erfiðum stund- um hins áhættu- og eljusama útkjálkalífs. Þetta vor þurfti skammt veðrabrigða að bíða. Ef til vill hefur hinn bænheiti samhugur fólksins, er laut drottni sínum í litlu sveitakirkjunni þennan hvítasunnudag, hjálpað til að leysa her- fjötur dauðans af legi og landi og beina sólheitum suðlægum vindum til að græða kuldasárin, því að hálfum mánuði seinna eða þar um bil, var allur hafís horfinn frá landi og fannir farið að leysa. Eldri bræður Gísla, sem þá voru heima, fóru í vegavinnu út í Háfellsdal. Sá dalur liggur upp frá Kúvíkum í Reykjar- firði og var áður fjölfarin leið suður um Trékyllisheiði til Stein- grímsfjarðar. Heima í Kjós var því ekki annað karlmanna en faðir þeirra Guðmundur Pálsson, Sörli, þá nýfermdur, Gísli 15 ára og gamall maður, Gísli Gíslason, prests að Vesturhópshólum í Húnaþingi, þá nokkuð á áttræðisaldri. Gísli þessi var maður Skáld-Rósu. 44
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Strandapósturinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.