Strandapósturinn - 01.06.1972, Blaðsíða 18

(Foreldrar Guðjóns, Jón Finnsson og Sigríður Jónsdóttir,
bjuggu lengst af á Hjöllum í Þorskafirði, en Hjallar er austasti
bærinn í Gufudalssveit og næsti bær við Múla (Múlakot), sem er
bæja vestastur í Reykhólasveit. Guðjón fæddist á Hjöllum 8. febr.
árið 1870, og ólst þar upp til fullorðinsára, að ég hygg. Ef það
er rétt munað hjá honum, að hann hafi verið á 14. ári (sem ég
raunar efast um), þegar hann fór fyrmefnda verzlunarferð norður
á Skeljavík, þá hefur það verið sumarið 1883). Síðan segir Guð-
jón: „Við vorum með nokkra hesta klyfjaða af vorull, og áttum
að taka til baka ýmsar heimilisnauðsynjar, sem þar kynnu að fást.
------Það var hlýr og bjartur júlídagur og tún nær hálfslegið, svo
að töðuilmurinn barst að vitum manns.-----------Stórstraumsfjara
var og stutt inn á Vaðalinn, tókum við land á Vaðalseyri inn frá
Kinnarstöðum, héldum þar með garði og sem leið liggur norðan
við Berufjarðarvatn“. Þá segir greinarhöfundur frá því, að þau
systkin fóru fram hjá Hríshóli og Munaðstungu, en þaðan lá aðal-
vegurinn og liggur víst enn upp á Laxárdalsheiði. Ennfremur get-
ur hann þess, að heiðin liggi norður til Víðidalsár í Strandasýslu
og að Skeljavíkin sé rétt innan við ós þeirrar ár, sem sá bær er
kenndur við. Hins getur hann ekki, að allfjölfarin leið niður af
heiðinni norðan megin var einnig um Kerlingarskarð og Þiðriks-
valladal. Fyrir innan ósinn á Víðidalsá em sléttar sjávargrundir,
svonefndar Skeljavíkurgmndir, ca. 2ja til 3ja km. leið. Þegar
þeim lýkur taka við gróðurlítil klif og klettatangar í sjó út, nálega
alveg inn að víkurbotninum, sem er sandfjara. Góðan spöl fyrir
innan grundirnar er svonefndur Skipatangi, sem á dögum spekúl-
antanna var lendingarstaður ferjumanna, er þeir fluttu fólk og
vaming á milli skips og lands.
Vík ég þá aftur að frásögn Guðjóns, er svo hljóðar: „Seinni-
part dagsins komum við þangað, (þ.e. til Skeljavíkur) og varð mér
starsýnt á hin miklu hafskip með öllum seglbúnaði. A sumum voru
seglin hefluð við rámar, en á öðmm blöktu þau til þerris í hægum
kvöldblænum. — —
Þarna gengu bátar stanzlaust milli skipa og lands, og fluttu
vömr og viðskiptamenn á milli eftir þörfum. Bróðir minn fór með
fyrstu ferð fram til að forvitnast um vömverð, en ég átti að gæta
16