Strandapósturinn


Strandapósturinn - 01.06.1979, Page 123

Strandapósturinn - 01.06.1979, Page 123
ófrýnileg og afl þeirra yfirnáttúrulegt frá mannlegu sjónarmiði. Tröllin skiptust í tvo flokka, venjuleg tröll og nátttröll. Nátttröll máttu ekki líta dagsins ljós því þá dagaði þau uppi sem kallað var og urðu að steinum. Allvíða eru emstakir drangar og steinar sem eiga að vera slík tröll. Margar skýringar gætu verið á þessari trú. Ein er sú að gamla ásatrúin hafi smátt og smátt með nýjum trúarbrögðum breytt jötnum í tröll. Jötnarnir voru mjög sterkur þáttur í trúarlífi fólks og mjög erfitt að strika alveg yfir þá með nýjum trúarbrögðum og þess vegna hafi þeim verið fengið hlut- verkið tröll. Hér á landi hafa þessir stöku drangar i sífellu minnt fólk á tröllin og þannig við haldið trúnni og einnig þegar menn voru á ferð í þoku þá sáu þeir ýmislegt tröllslegt á reiki. Eins og allir vita þá taka steinar og aðrir hlutir á sig tröllamyndir í dimmri þoku og virðast á hreyfingu. Þannig eru eflaust margar sögurnar til komnar. Einn þáttur í að viðhalda trúnni og áreiðanlega ekki sá minnsti eru tilviljanir. Ekki eru nema örfá ár síðan eitt slíkt dæmi átti sér stað sem áreiðanlega hefði ekki dregið úr tröllatrú þess fólks sem varð vitni að þessu ef trú á tröll hefði verið fyrir hendi hjá því. Þetta var í hópferð og var ferðinni heitið austur á land. Þegar keyrt var fram hjá Bláfelli þar sem tröllskessan Hallgerður á að hafa búið þá stóð einn ferðalangurinn upp fram við dyr rútunnar og fór með brennandi ástarkvæði til Hallgerð- ar. Ekki hafði hann fyrr lokið kvæðinu er dyrnar á rútunni þeyttust upp og munaði ekki miklu að ferðalangurinn hentist út. Áður fyrr hefði engin skýring verið á þessu önnur en sú að skessan hefði viljað fá manninn til sín. Ekki gat bílstjórinn gefið neina skýringu á þessu en hann sagði að þetta ætti ekki að geta skeð. Enga trú hafði hann þó á tröllum eða öðru slíku né heldur aðrir í ferðinni en undarleg tilviljun var að þetta skyldi ske einmitt á þessu augnabliki. Margar sagnir eru til um fólgið fé. Fornmenn eiga að hafa falið fé sitt og enginn á að geta náð því nema uppfylla viss skilyrði fyrst. I öllum tilfellum sem ég hef lesið um eru þessi skilyröi óframkvæmanleg, enda er hætt við að lítið fyndist ef hægt yrði að fullnægja þeim. Sem dæmi má nefna gull Bárðar 121
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Strandapósturinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.