Strandapósturinn - 01.06.1998, Qupperneq 18

Daginn eftir var skoðunarferð um borgina á dagskrá, þar sem
fyrir augu bar ýmsa merka staði, en skoðunarferðin endaði síð-
an í vaxmyndasafni Maddam Tussaud. Þetta kvöld hélt kórinn
tónleika í St. Margaret Lothbury kirkjunni í London. Kirkjan er
gömul og virðuleg, auk þess að vera mjög falleg. Þar var því gott
að syngja og tókust tónleikarnir með ágætum. A eftir var haldið
á matsölustað í nágrenninu þar sem okkar beið matarhlaðborð.
Þar var tekið hrausdega til matar og lagið tekið til að þakka fyr-
ir matinn og góða þjónustu.
A þriðja degi var haidið tii Grimsby og fór allur sá dagur í
akstur þar sem leiðin var löng. Engum leiddist þó þar sem ýmis-
legt var gert lil skemmtunar og dundurs. Meðal annars var
stoppað í Skírisskógi, heimkynnum Lfróa Hattar og litast þar
um. Til Grimsby var komið um kl. 19.
Fjórði dagurinn, sem var sunnudagur (sjómannadagurinn),
ranh upp bjartur og fagur. Ekki var laust við eftirvæntingu í
hópnum því eftir hádegi átti kórinn að syngja í sjómannamessu
hjá íslendingafélaginu þar. Sr. Jón Aðalsteinn Baldvinsson, prest-
ur í London annaðist helgihaldið, en Jón þjónar einnig söfnuð-
inum í Grimsby. Segja má að þessi messa hafi verið söguleg fyr-
ir kórinn þar sem hann hafði ekki sungið heila messu áður, en
kórinn hljóp í skarðið fýrir Islendingakórinn í London þennan
dag. Að lokinni messu var öllum boðið í veglegt kaffihlaðborð,
sem Islendingafélagið í Grimsby bauð upp á. Kórinn þakkaði
fýrir góðar móttökur með söng, sem fékk sérlega góðar undir-
tektir. Undir söngnum var ekki laust við að tár blikuðu á hvörm-
um gamalla Islendinga, sem búsettir eru ytra. Þegar sr. Jón og
aðrir góðir Islendingar höfðu verið kvaddir var haldið af stað á
veitingastaðinn Othello þar sem hópurinn snæddi saman kvöld-
verð. Þar var haldið upp á að velheppnuðu vetrarstarfi kórsins
var að ljúka og því margt gert til skemmtunar.
A fimmta degi var haldið frá Grimsby og stefnan tekin á Stir-
ling, sem er smábær í Skotlandi. Ferðin átli að taka átta tíma á
hraðbraut, en vegna óvæntra tafa var ákveðið að fara sveitaveg í
staðinn fyrir hraðbrautina. Um kvöldmatarleytið komum við á
lítinn veitingastað þar sem starfsfólkinu tókst að galdra fram dýr-
indis málsverð fýrir hópinn á innan við hálftíma. Okkur fannst
16