Strandapósturinn - 01.06.1998, Blaðsíða 89

kvöldmatur afstaðinn, safnaðist fólkið saman í stofunni. Þá fór
hann með skáldskap, bæði eftir sig og aðra. Þar á meðal var
alltaf Heiðarríman, en hún fjallar um ferðalag sem hann fór urn
hávetur til að sækja meðul inn á Hólmavík fyrir veika konu í
sveitinni. Á bakaleiðinni lenti hann í hríðarbyl á Trékyllisheiði
og tapaði áttum. Hann gróf sig í skafl frekar en að ganga eitt-
hvað út í óvissuna og hafðist þar við um nóttina. Eftir að hafa
flutt Heiðarrímuna sagði Jóhannes okkur nánar frá veru sinni í
snjóhúsinu í skaflinum en þar sat hann uppi alla nóttina, barði
sér og kvað rímur til að halda á sér hita.
Þessar kvöldvökur voru okkur í Skjalda-Bjarnarvík nrikil og
kærkomin tilbreyting og ekki síður að hlusta á umræður föður
míns og Jóhannesar um stjórnmálamennina og gjörðir þeirra í
landsmálum.
Þennan vetur sem Jóhannes bar svo óvænt að garði, var hann
í vinnu við að hreinsa dún hjá Eiríki bónda á Dröngum, en það
mun hann hafa gert árlega í allmörg ár. Það verk tók nokkrar
vikur og var unnið í skammdeginu, þegar rninnst var um að
vera. Það var í lokjanúar eða febrúar 1930, að Jóhannes ákvað
að hvíla sig á dúnhreinsuninni og skreppa norður í Skjalda-
Bjarnarvík og heimsækja Pétur bónda og hans fólk.
En hvernig skyldi veðrið hafa verið þennan dag? Dagana áður
hafði snjóað í hægum vindi, því mikill lausasnjór á hálendinu og
ekki þurfti rnikið að hreyfa vind svo snjórinn færi allur á stað.
Þennan dag var hæg vestan gola og all sæmilegasta færi.
Jóhannes hafði lagt af stað frá Dröngum eftir hádegi og reikn-
að með að vera í mesta lagi þrjá til fjóra klukkutíma á leiðinni.
Ferðin gekk seint inn í Bjarnarfjarðarbotn, degi var tekið að
halla og byijað að rökkva. Hann fór ána á ís, en rétt í þann
mund er hann hóf göngu sína út með firðinum, hvessti skyndi-
lega af vestri. Þar sem mikill lausasnjór var í fjöllum og hlíðum,
varð strax svo blint að ekki sá út úr augum. Nú stóð Jóhannes
frammi fyrir því, hvort betra væri að snúa við og freista þess að
ná heim að Dröngum, en þá hafði hann veðrið í fangið og það
gat verið erfitt. Hann tók því þá ákvörðun að halda undan veðr-
inu og reyna ná í Skjalda-Bjarnarvík.
Jóhannes var fáorður um hvernig hann komst yfir allar þær
87