Strandapósturinn - 01.06.1998, Side 25

Guðmundur
Guðbrandsson.
Björn Halldórs Aðalbjöm Þórliallur
Guðbrandsson. Þórðarson.
renndu út úr Voginum til að leggja, byijuðu á Töngunum og
lögðu út og austur íyrir Svartfoss. Gústi byijaði á svipuðum slóð-
um, en þó nokkru grynnra. Við landmenn tókum til við að
stokka upp línuna frá síðasta róðri, við unnum þó ekki langt
fram eftir kvöldi í þetta sinn eins og venjan var ef beita átti að
morgni.
Sjómennirnir á Svaninum vöknuðu á sjöunda tímanum morg-
uninn eftir, þann 7. desember, og fóru að tygja sig á sjóinn.
Gústi klæddi sig þá líka og fór út að gá til veðurs. Nú var orðið
frostlaust og kominn vestan kaldi, grúað loft og slæmt skyggni.
Gústi hafði orð á því að sér þætti veðurútlitið ljótt. Billi svaraði
á þá leið að víst mætti búast við vestan hviðum í dag. Þeir héldu
þó áfram að gera klárt og leystu landfestar. Hafa sjálfsagt hugs-
að að betra væri að vera fyrr en seinna ef veður héldist sæmilegt
fram eftir deginum. Gústi kom aftur inn í búðina og vildi sjá
hvernig veðrið mundi haga sér með birtingunni. Þegar fór að
skíma og veðrið liélst ennþá óbreytt fannst honum ekki stætt á
því að reyna ekki að ná upp lóðunum og ræsti drengi sína, við
klæddum okkur þá líka og drukkum morgunkaffið um sama
leyti. Eitthvað vorum við að tala um veðrið og þótti okkur það
óráðið. Þá segir Bensi á Hvalsá að sig hefði dreymt leiðinlega og
bætir svo við um leið og hann stendur upp til að fara: „Það má
23