Strandapósturinn - 01.06.1998, Side 67

Bærinn í Hraundal, teiknaður eftir minni.
in var komið á heimilið vafalaust með fulltingi læknisins. Allt
sótthreinsað og brennt sem hægt var og hættulegt gat talist.
Erfitt hefur verið að horfa upp á þetta, því ekki var á bætandi,
fatnaður og rúmföt varla til skiptanna. Sigríður sagði síðar að
sárast hefði sér fundist að missa öll einkabréf sín, en þau voru
brennd eins og annað. Þetta hefur gengið nærri Pétri og hann
var lengi að ná sér og líkast til hefur hann aldrei beðið þessa
fullkomlega bætur.
Veturinn 1920 var með fádæmum erfiður. Frá áramótum var
rnikil ótíð með fannfergi og hörkufrostum, 20-26 gráðum vest-
anlands og norðan. Ekkert lát var á þessari ótíð fram í maí og
víða voru menn að verða bjargarlausir. Litli bærinn í Hraundal
fór ekki varhluta af tíðarfarinu og enn var Sigríður barnshaf-
andi. Sjálfsagt hafa þau haft áhyggjur af því að halda hita á hvít-
voðungnum í kaldri baðstofunni. Þann 28. mars fæddist dóttir,
heilbrigð og hraust og rauða hárið leyndi sér ekki. Ættarfylgja í
föðurættina. Litla stúlkan var skírð 15. ágúst 1920 í höfuðið á
móðir Péturs, Guðbjörgu, sem hann missti aðeins tveggja ára,
þegar hún var 42 ára gömul.
65