Strandapósturinn - 01.06.1998, Blaðsíða 70

á Strandir til að vita hvort þar væri einhveija lausn að finna. Trú-
lega hefur hann farið upp úr Skjaldfannadalnum og yfir jökul-
inn og niður Meyjardalinn niður að Dröngum og þá rætt við
uppeldisbræður sína, Eirík og Finnboga. í ljós kom að Skjalda-
bjarnarvík yrði laus til ábúðar í fardögum 1922. Hvort Pétur hef-
ur þá bundið fastmælum að taka jörðina er ekki vitað, en fljót-
lega eftir það hefur það verið ákveðið. Hann átti ennþá tvö og
hálft hundrað í Skjaldabjarnarvík, en alls var óvíst að hann gæti
haldið þeirri eign í því uppgjöri sem framundan var.
Eins og fyrir sex árum hóf Pétur göngu sína vestur yfir
Drangajökull, þá var hann einhleypur að leita sér lækninga, bú-
inn að yfirgefa æskuheimilið og átti í raun og veru hvergi vísan
samastað. Núna átti hann konu komna langt á leið og tvö börn,
en aleiguna var hann búinn að missa. Fyrir sex árum bar hann
aðeins ábyrgð á sjálfum sér, nú þurfti hann að sjá farborða konu
og börnum. Jörðin sem hann keypti í bjartsýni hlaut að fara upp
í skuldir og bústofninn laminn niður og helfrosinn í norðan
óveðri.
Hvað hann hefur hugsað á göngu sinni vestur yfir jökulinn
veit enginn, en ekki er vafi á að hann hefur farið að vinna að sín-
um málum strax og hann kom heim. Þrautaráðið var að bjóða
ábyrgðarmönnunum jörðina upp í ábyrgðirnar og semja við ís-
landsbanka um að yfirfæra skuldina á þeirra nöfn. Sömuleiðis
þurfti hann að semja við klerkinn í Vigur um að hann samþykkti
að ábyrgðarmennirnir tækju að sér að greiða honum. Ekki er
annað að sjá en að allir aðilar hafi gengið að skilyrðunum, enda
vandséð að þeir ættu betri kosta völ. Þegar þess er gætt að þeir
fengu jörðina, sem Pétur hafði keypt á 4.000 kr. tveimur árum
áður, á 3.400 kr., er nokkuð ljóst að þeir hafa ekki borið skarð-
an hlut frá borði. En Pétur virðist hafa skuldað víðar, því ekki er
annað hægt að sjá en að hann hafi látið þann litla bústofn sem
hann átti upp í skuldir. Svo hart gengu þeir að honum sem
töldu sig eiga hjá honum að hann varð að láta hesta sína utan
einn, hina varð hann að fá lánaða til að flytja búslóðina yfir
jökulinn, þó með því skilyrði að hann skilaði þeim strax og þau
væru komin austur. Harðast mun Kaupfélag ísfirðinga hafa
gengið fram í að fá skuldina greidda, þó munu þeir hafa haft trú
68