Strandapósturinn - 01.06.1998, Síða 96

22.
Fjallabreiðu fór að sjá
féll þar allt í haginn.
Lystir mig það Ijðum tjá
liðið var á daginn.
23.
Fœrðin gerðist furðu létt
framan eftir heiði.
Drottins höndin blíð og bezt
brögnum veginn greiði.
24.
Verða œði virðist frjálst
vindur næði hreki.
Var sem svæðið orku áls
allt á þrœði léki.
25.
Nú var komin norðan hríð,
nú var illt að rata.
Nú stóð yfir nauða tíð
nú var falin'gata.
26.
Gekk svo vítt það grimmdarél,
greini egfrá því lengur,
að ei gatfarið um þann veg
einn mjög lúinn drengur.
27.
Ekki tjáir aumt að tjá
og yfir því að kvaka.
Annað ráðið uþþ eg þá
eitthvað varð að taka.
28.
Var hér ekki vistlegt sjá
vildi eg þar um sþjalla.
Byggði eg mér bæli þá
brátt hjá einum hjalla.
29.
Víst mér þótti veðrið svalt
að vera í þessum gjótum.
Og mér var þá orðið kalt
eins á mínum fótum.
30.
Atta tíma skjrir skrá,
skjótt eg málið teygji,
að eg hafi ötull þá
einn í skafli legið.
31.
Minn er drottinn mildur og trúr
minnka hljtur vandi.
Hann einn hjálþar eymdum úr
eins á sjó og landi.
32.
Mig hefur drottinn mildur hér,
mjög þó geri státa,
leitt í gegnum lífsins veg
Ijúft í allan máta.
33.
Vík eg sögu aftur að
óma röðuls tafli.
Þar sem drengur þessi þar
þarna lá í skafli.
94