Strandapósturinn - 01.06.1998, Page 120
Heydalsá öðru sinni. Ýmissa hluta vegna varð lítið úr æfingum
hjá okkur þetta vor. Margir voru farnir að stunda atvinnu á fjar-
lægum slóðum, bæði á sjó og landi. Og tíminn leið. Við vissum
að skoski presturinn var í Saurbænum og æfði liðið þar af kost-
gæfni. Þegar kom fram á sumarið og ekki var hægt að draga
keppnina lengur, gátum við loks náð saman tveimur eða þrem-
ur illa sóttum æfingum. Það breytti ekki því að okkur leist mjög
illa á stöðuna, vinningslíkurnar voru ekki miklar. Þótti okkur
það ekki skemmtileg tilhugsun, þar sem við höfðum tapað leik-
um árið áður. Saurbæingar mættu nú til leiks með þjálfara og
fríðu föruneyti, svo sem fyrr. I Tungusveitinni var enginn sem
lagt hafði fyrir sig knattspyrnudómarastörf, við tókum því það
ráð að biðja Róbert Jack þjálfara andstæðinganna að dæma
þennan leik. Eg held að það hafi ekki hvarflað að okkur að
hann myndi verða hlutdrægur, enda varð sú raunin á að við
þurftum ekki undan neinu að kvarta. Aldrei man ég til að við
værum jafn hræddir um að tapa eins og við vorum í upphafi
þessa leiks, en við vorum ákveðnir í að selja okkur dýrt og mun
leikurinn hafa borið þess nokkur merki, sérstaklega fyrri hálf-
leikurinn. Þessi ótti okkar reyndist þó ástæðulaus, við höfðum í
fullu tré við andstæðingana og unnum leikinn örugglega.
Suntarið f945 áttum við að fara suður og vorurn búnir að fá
kaupfélagsbílinn T-8 með boddý til að fara með okkur. Laugar-
daginn áður en við ætluðum að fara var hringt og okkur sagt að
bíllinn hefði bilað. Við gerðum margar en árangurslausar til-
raunir til að fá aðra farkosti, en ástandið var nú ekki betra en
það að ógerlegt reyndist að fá bíl eða bíla til að flytja f 1 menn
suður í Saurbæ. Þeir fáu bílar sem til voru á svæðinu, voru ann-
að hvort bilaðir, sem var mjög algengt, eða ráðnir í annað. Þar
með lauk þessum skemmtilegu samskiptum okkar við Saurbæ-
inga.
118