Syrpa - 01.02.1947, Síða 36

Jólaskraut úr hálmi og smámunir úr beini.
Töskurnar og beltið er hnýtt úr seglgarni.
Hún kom heim í september 1945 og hóf kennslu-
starf sitt á Kleppi í október sama ár.
Ég tel hér vera merkilegt mál á ferðinni og þess
vert, að því sé gaumur gefinn. Sú skoðun geð-
veikralækna um allan heim, að hæfileg vinna sé
gildur þáttur í lækningu geðveikra sjúklinga, ryð-
ur sér nú mjög til rúms. Slíkt hið sama má vafa-
laust segja um aðra sjúklinga, sem dveljast þurfa
langdvölum á sjúkrahúsum, þó að ekki sé sjúk-
dómur þeirra sálarlegs eðlis.
Ekki ber því að neita, að allmikið hefir verið
unnið af sjúklingum á sjúkrahúsum hér á landi.
Hafa einkum margar konurnar verið natnar við
að finna sér ýmiss konar verkefni. Körlum hefir
Pappírshnifur og þurkuhringur úr beini.
aftur á móti veitzt það erfiðara. Má svo segja, að
þeir einir, sem hagir eru af náttúru, hafi fengizt
við einhvers konar föndur. Hinir hafa að mestu
setið auðum höndum. Og öll hefir vinnan á sjúkra-
húsunum verið unnin skipulagslítið, og óvíðast
verið unnt að koma við nokkurrn teljandi tilsögn.
Dr. Helgi Tómasson á miklar þakkir skildar fyr-
ir að hafa gerzt forgöngumaður um þetta þjóð-
þrifamál, og vonandi verður þess ekki langt að
bíða, að skipulagðar vinnulækningar verði hafnar
líka á öðrum sjúkrahúsum landsins.
25
S Y R P A