Syrpa - 01.05.1949, Qupperneq 37

uni vanmat á dómgreind lesendanna. Menn hælast ekki
um af sinni eigin niðurlægingu.
I. J.: Óviðfelldið — að ekki sé nreira sagt.
K. Ó.: Ég tel það rnjög óeðlilegt.
M. B.: Já, mjög svo eðlilegt, þar eð tillag okkar íslendinga til
varnarrpála Mar^hall-svæðisins er margfalt meira, miðað
við tölu landsbúa, en nokkurrar annarrar af þessurn
þjóðunr.
Hafið þér séð eða heyrt eitthvað af hinu eftirtalda — og
hvað viljið þér þá um það segja?
Hljómleika Rieflings.
Symfoníuhljómleika Tónlistarfélagsins.
Málverkasýningar Gu,ðmundar Einarssonar og Svavars
Guðnasonar.
Heklukvikmyndirnar. Kviknrynd Slysavarnarfélagsins af
björguninni við Látrabjarg.
Leikfélag Reykjavíkur: Draugaskipið.
Útvarpsleikritin: Sartre: I nafni velsæmisins.
Faust á kvöldvöku háskólastúdenta.
Við þessum spurningum barst aðeins eitt svar:
M. B.: Mörg málverk Guðmundar Einarssonar standa í fremstu
röð, en sum virðast ókláruð. — Málvcrk Svavars Guðna-
sonar virðast standa á sama þroskastigi og teikningar
8—12 ára barna, en tæplega þó hvað hugmyndaflug
snertir. En meðferð lita nokkuð betri.
Ejtirfarandi svör urðu útundan i siðasta blaði sökum rúm-
leysis. — Spurt var um:
Leiksýningarnar: Galdra-Loft. Glatt á hjalla. Meðan við bíð-
um. Gasljós. Sýningu Kjarvals. Skopmyndasýninguna. Kvik-
mynd Stangaveiðifélagsins. Kvikmynd Chaplins: M. Verdoux.
Hljómleika Skagfieldshjónanna, Arna Kristjánssonar, Lanzky-
Otto, Svövu Einarsdóttur.
Emil Björnsson, cand. theol.:
Ég hef séð tvær af þessum leiksýningum og sýningu
Kjarvals og skopmyndasýninguna. Þó ég sé hreint eng-
inn leikdómari, þá er mér óhætt að segja, að fólk
mat áreiðanlega að verðleikum nýju uppfærsluna á
.Galdra-Lofti í vetur og nýja og unga leikendur, sem
fengu að spreyta sig í aðalhlutverkunum. — Skop-
myndir Halldórs Péturssonar vöktu óskipta athygli, Ef
ég segi, að mér hafi ekkert þótt varið í sýningu
Kjarvals, þá er ég auðvitað hreinn heinasni, ef ég segi að
mér hafi þótt hún góð, þá er það siðferðilegt hugtak og
heimskulegt og „banalt", ef ég segi að hún hafi verið al-
veg dásamleg, þá segi ég það aðeins til að látast vera
hrifinn eins og aðrir, og það er glott út í annað munn-
vikið að hrifningu minni. En ef ég skrifaði langa ritgerð
um sýninguna, hrósaði einu mátulega, fyndi að öðru
með „rökum", sem enginn skildi, bæri hönd fyrir auga,
stigi nokkur skref aftur á bak, siðan til hliðar og drægi
annað augað 1 pung en lygndi hinu aftur til hálfs, — ef
ég gerði þetta allt á táknræna vísu í greininni minni og
greinin væri jafndularfull og Kjarval sjálfur væri að
skrifa um hval, — ja þá held ég að það væri bara gott,
já alveg ágætt, hreinasta afbragð. Nýr listdónrari risinn
upp á meðal vorl En ég hef því miður ekki tíma til að
skrifa þessa grein að sinni. Og ég hef ekkert sagt.
Magnus Asgeirsson, skáld:
Sýning Kjarvals var að mínum dómi með miklum meist-
arabrag, fögur og fjölbreytt. Stærsta myndin, „Sólbað og
þrældómur", hreif mig þó ekki, enda fannst mér hún
ókjarvölsk nreð öllu. Gasljós er vel gerður reyfari og
prýðilega leikinn. M. Verdoux er líklega ein hin snilldar-
legasta ádeilukvikmynd, sem gerð hefur verið.
Pálmi Hannesson, rektor:
Söngur Skagfieldshjónanna þótti mér nrjög góður. —
Sýningu Kjarvals tel ég stórmerkasta viðburð í menn-
ingarlífi bæjarins. — Ég hafði gaman af ýmsunr nryndunr
á skopnryndasýningunni, ekki sízt myndinni af sjálfum
mér. — Kvikmynd Stangaveiðifélagsins er yfirleitt prýði-
lega gerð, enda þótt sumt mætti þar betur fara. — M.
Verdoux er bezta kvikmynd, sem ég hef lengi séð, skopið
er létt og góðlátlegt, en ádeilan þung.
Valborg Sigurðardóttir, uppeldisfrœðingur:
Sérstaklega ánægjulegt og nýstárlegt þótti mér að sjá svo
marga unga og efnilega nýliða í senn á leiksviðinu i
Iðnó. Leikur Gunnars Eyjólfssonar í hlutverki Galdra-
Lofts var með ágætum. — „Meðan við bíðum" er óvenju-
legt leikrit og unr marga hluti mjög merkilegt. Leikrit-
inu var gert góð skil, einkum af hálfu Indriða Waage. —
Sýning Kjarvals mun vera nrerkasta sýning hans frá
afmælissýningunni 1935 að telja.
Áskrifendur SYRPU
út um land mega nú í næsta mánuði búast við póstkröfu
fyrir árgjaldinu og eru vinsamlega beðnir um að greiða upp-
hæðina eins fljótt og unnt er. Vegna þess, að pappírsskortur
stöðvaði útgáfu blaðsins í marga nránuði árið 1947, var jafn-
gildi 1. árgangs ekki lokið fyrr en með 4. hefti 1948. Andvirði
2. árgangs er því talið frá 5. hefti 1948. Vonandi verður hægt
að kippa þessu í lag á þessu ári, þannig að árgangurinn fylgi
almanaksárinu.
Þeir, senr óska að greiða árgjaldið í tvennu lagi, eru lreðnir
unr að senda afgreiðslunni fyrri hlutann senr allra fyrst, áður
en kröfurnar verða sendar út.
S YRPA
109