Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1958, Blaðsíða 134

124
hann var snimma vítr ok vel at iþrottum buinn vm framm flesta
menn þa er þar i landi voro. Gormr konungr atti engan s(on). hann
unni Knuti fostra sinum sva mikit. at hann tok Knut ser ísonar 3
stað. ok virði hann meira en alla frændr sina. sva at hann gaf Knuti
konung dom eptir sinn d(ag). þessi var kallaðr Knutr hin fundni.
Gormr konungr reð ekki lengi fyrir lóndum. hann varð sott dauðr. 6
En aðr hann andaðiz. let hann Knut taka til konungs yfir niki
þat alt er hann hafði haft ar Iotlandi. var Gormr kongr heygðr at
fornum sið. 9
i3v 62. (K)Nvtr konungr let stefna þing fiölmennt. A4 þvi þingi
20-124,1 fæddiz—snimma] konvngr f$ddi vpp sveín þenna. vard hann D1. fæddiz
—buinn] gengives i D2, som ellers har tekst fra Jómsvíkinga saga her: kutr (!) fæddizst
þar upp var hann vítr ok uel at jþrottumbuínn. 123,20sueinnsa]omv. BC1’2. || 1 hann
var] omv. BC1. snemma C1*2. 1-2 vm—voroJ-rD1. 2 menn þa] omv. C1.
þa] -f- C2. þa—voro] þar ínannlandz B. konungr] skr. over linjen A. onguann
C2, a/ngan D1. 3 Knuti—sinum] efter mikit BC^D1. 4 alla]-j-adra D1.
sva]4-C2. 5 dag] da (!) B. Knutr] efter fundni BC1*2. hin] enn C1, en D1.
6 Gormr konungr] omv., men med omflytningstegn C1. fyrir]-f D1. hann—dauðr]
-f-BC1’2. 7-9 En—sið] ok heygdr at fornvm sid. knvtr fostri hans tok konvngdom
eptir hann D1. 7 ifir BC1. 8 haft] átt BC1*2. iottlandi C1. var] efter kongr
BC1’2. 9 sið]-|-sem þa var vaní til C1*2. 10 kapiteloverskrift: fra knuti C1, fra
þræla knuti kongi C2; ingen overskrift D1. KNvtr] sál. BC2; KVtr C1. 10-129,4
KNvtr—Knuti] gengives i D1 meget forkortet; D2 slutter sig delvis til D1, men benytter
ogsá Jómsvíkinga saga: Knvtr konvngr leiddi míog j at frettvm vm $tt sína. hann
vard þess viss at arnfínnr j. er red fyrir hollsetv landí hafdi getid hann med
systr sínní. sidan leyndv þav sveininvm ok sendi j. þr^la sína med hann j skogínn
myrk vid at fela hann þar med þeim vm bvnadi sem fyr var sagt. spgdv þa konvngi
spnn merki a ollvm hans hag. hvarirteggío þr^larnir þeir er hann h^fdv folgít ok
fvndít. konvngr gaf þeim frelsi pllvm ok iarldoma ok þvi var hann kalladr þr$la
knvtr edr knvtr en fvnndni. hann atti son ok let kalla gorm eptir fostra sínvm.
(Svarende til det foregáende stykke har D2, som knytter stykket til et afsnit fra Jóms-
víkinga saga, jfr. v. I. til 123,6: ok rædr æigi læingi firir lande adr hann aser son þann
er gormr het hann var heítinn eftir gorm hínum barnnlausa. þesse knutr var ymízst
kalladr þræla knutr edr knutr hinn fundnni þui uar hann þræla knuttr at hann gaf
frelsi huorum tueggium þrælum þeim er hann hófdu folgít ok fimdit ok (tilf. over
linjen) jalldoma). Þr?la knvtr var skamma stvnd konvngr ok þo hardla fr^gr.
Eptir þat (hann D2) var til konvngs tekín gormr s. hans. (Herefter har D2, Flat. I,
9818'20, en tilfojelse fra Jómsvíkinga saga, jfr. Jómsv 291, 21Z, Jómsv 7, 551213) hann
hellt Riki af ragnars s(onvm) (skr. fuldtud D2) lodbrokar ok var mest j k^rleikvm vid
sigvrd orm j avga. Sigvrdr atti elenv (helunu D2) d(ottvr) (skr. fuldtud D2) ello (ella D2)
engla (-f- D2) konvngs. ok þa er ragnars ss. rakv hernad vm þessi lond england valland