Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1958, Blaðsíða 393

383
sem aðr er tint ok talt. En hitt var miklu herfiligra at geraz sva
mikill ættleri ok skræfua at uilia ecki aptr hverfa til saNÍnda. helldr
3 samði hann siþan sætt við þa er hann svikv fra ouði. þviat alldri
hefði hans faðir sva gert. Haralldr konungr var heiðinn ok vissi ecki
til Guðs. ok let hann drepa þa menn alla er hann vissi at rammaztir
s voro ifiolkyngi ok fiandans þionostv. Pinnz þat ok i hans orðum at
hann hafi vænt ser nöckurs traustz af þeim sem hann hafði skapat.
þo at hann hefði eigi fulla vissv af hverr sa guþ var. En þar sem þer
9 vikut til Hakonar j(arls) þa matti hann helldr kalla her viking en
hófðingia. þviat hann hafði til þess burði at vera j(arl) yfir ætt
ok] fyrr voro tíadir ok taldir. ok en sva ( + illt ok D2 *) svivirdlígt (sui virdiligt D2)
sem þat var at selia sinn drottínn. þa var (+hítt D2) halfv h^diligra (haduligra D2)
at geraz sva illr (+ ættar spillír D2) ok skemdar full D1’2. 1 myklv C2. herviligra
C2. 2 ecki] eigi D1*2. sannenda C2DX. 4 hefði] hafdi D1*2. Haralldr konungr]
skr. i mcirgin, indvisningstegn i teksten A. var] ok var hann (uden punktum efter
gert) C2. 5 hamdj + let, men understreget D1. þa] -fD1. þa menn] efter alla D2.
þa—alla] alla galldrm menn ok alla þa C2. at] er D2. rammaztir] framaz D1*2.
7 hafi] hafdi D1. tra/zst(!) C2D2. sem] er C^D1*2. hafði] hefir D1*2; ooodi C4 * * 7 8 9.
8 eigi]-^-C2; mangler C4. hverr] hvar D1. var] veri C2*4; + ok verdr þa þo mikill
mvnr þess er ec(ki) (æigi D2) tok retta trv ok greiddi þo til gvds hvginn med godrí
nattvro edr hins er hlavt helga (hæilaga D2) skirn ok hafnadí sínvm hans bodordvm.
Nv skal enn aptr vikía ordr^dvnní til ydvar bondanna. h^dilíga hpfvd skom hendi
(henntí D2) ydr at þer kvgvdvt kristínn konvng af heilagri (Rettri D2) trv ok þa er hann
villdi greida fyrir ydr gvds gotv felldv þer hann j forad. hefir mer fgerla (ok giorlla D2)
ok glþggliga Tsagt verit (fra verit sagt D2) hversv gl$píliga gerd þer fromdvt vid
fformann ydvarn (omv. D2). Sv var ín (hín D2) fyrsta at þer bvdv (budut D2)
honvm a samkvndv at sn$da med ydr ok j þvi sams^ti svikv þer hann sl^gliga ok
badvt hann blota. en hann neítadí þvi þverlíga ok þo drack hann med ydr minní ok
gerdi kross yfir. Þat sa einn af ydrvm monnvm. ok m. hvi ferr konvngr nv sva.
Sigvrdr j. svr. Vel for konvngr þviat hann gerdi ( + nu D2) hamar ok drack
minní þors. þat er vist at víta at j. taladi þat (þessi ord D2) af illgíprnvm anda.
sem sidan profadiz. onnvr var sv ydr gerd (gíord D2) at þer gínntvd konvnginn
til at gina vm (yfír D2) ketil hoddv þviat hann hafdí adr fyrir kvedít at eta hrossa
kípt edr drecka sodít sem þer badvt en hann geck til ok gein yfir ketilhoddvna
(hódduna D2). ok fyrir þenna ydvarn gl?p skal ek lata gpmvl íarn gina yfir ydra
svira ok hefna sva hakonar konvngs þo at hann f$ri flatliga. Þa var fen eín (su enn
D2) od^milig ydr gerd sv (hínn þridia D2) at þer badvt konvng bíta a hross lifr sem
vggandi (ugganda D2) er at hann hafí gert. þar fyrir skal ek ydr lata bergia beiskvm
davda. mvnv þa sidan allir (haduligir D2) hpggormar ok helvitzkir hvndar þat ero
daligir dioflar draga ydr ok dreckia j dívp helvitis ( + ok D2) beisklíga bíta s?ra ok
slita salvr (salír D2) ydrar ef þer vesalir vilit eigi adr b$ta þat er þer hafit brotid D1*2.
9 vikut til] gatvd C2; mangler C4. 9-10 kalla—hófðingia] kallaz hervikingr en
I