Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1978, Blaðsíða 317

PÁLSSAGA
429
ecki. Enn er þeirra vandrædi geingu so miog aff sier ad þeir áttu
bardaga þann er Kolbeirn fiell j, og marger adrer nyter menn bædi
30 lærder menn og olærder, enn *lietu limar *sumer þeir er epter voru,
Enn epter þad giordu þeir byskup atfarar ad þeim er epter lifdu
nanaster Kolbeini og *stocktu þeim j burt, enn eignudu sier aull
33 fie þeirra, enn kolludu þá j banne. Enn er Páll byskup vard þessara
otydinda vyz, þa bad hann syna vine, ad þeir skylldu eigi giora
brada atfór ad þeim, og bar þad til þess ad <hann) villdi votta,
36 ad þad mundi sannast sem mællt var, ad blódnætur sie huorium
brádastar, og *ætlade med meirj stillingu og rádi farid verda, ef
leingrj væri bid ad, enn hann *vænte j audru lægi ad Gudmundur
39 byskup (munde miss smyde sa sia) huad mykid ad var ordid, og
mundi bioda göd bód til sættar og sæmdar þeim er epter voru, Enn er
þad dröst vndann, enn spurdist j audru lægi ágangur þeirra á hendur
42 monnum og rán og áverkar, og allskynz óhætter náliga | þá sendi 2i9r
Páll byskup Biorn capalin sinn til fundar vid Gudmund byskup,
*ad bidia ad hann leydretti og lægdi vandrædi þeirra med yffer-
45 bótum, og baudst til vnder stodu med honum náliga sem þurfti
ef hann dregur ey sialfur vndan sinn godvilia og syn efni þau er
hann hefdi fong á j audrædum edur j audrum til lógum, var þad
medens A her har aaben plads til et ord, muligvis (eda ifa). I udgl778 s. 423 regnes
der med et kompositum ótta-ifi ’metus ex dubio seu incertudine natus’, hvorlil fojes:
’Totus locus, ut multa in Páls-saga, perplexus & erroris suspectus est’. eda C.
29 nyter] neýter C. 30 menn]-^C. lietu C, liett A. sumer konjektur, syna
A, sýnar C; konjekturen bygger paa Guömundar saga, Bps I 496, hvor den samme
situation skildres med ordene ’þóttust hafa . . . látið marga fréndr ok vine, sumer limu’,
jfr. ogsaa Fritzner ’lim, f’. 2. 31 atfarar] ad farer C. lifdu] + og C. 32
nanaster (!) C. stöcktu þeim udgl778, stocku þeir A, stucku þeir C. burt]
brott C. 33 fie] efler þeirra C. 34 vyz] výs og var (o: varr, adj.) C. 35 hann
optaget fra C;-i-A. votta] vænta C. 36-37 þad — brádastar] blodæser edur
blodnætur væri sierhuorjum brádaztar og þad munde sannast sem mælltt er C.
37 ætlade C, otludu A. 38 leingre] leinge C. bid ad, saal. klart A fbið sub-
stanliv+at adv.), i C (hvor der ikke staar ’lengri’, komparativ, men ’lengi’, adv.)
nærmest skr. som ét ord (a knyttes med en svag streg til det foregaaende d) og gengives
saaledes i afskrifterne ("bidat 209, biþ'1 396) og udgg. Verbet 'bíða’ med svag bojnirig
(som har sejret i norsk og færosk) forekommer enkelte gange fbiðvðv Hauksbák 4,3735,
se ogsaa Fritzner), men kan næppe ventes her. vænte C, vissi A. 39 munde —
sia optaget fra C, aaben plads A. huad AC, hve udgl778. ad] aff C. vordid
C. 41 drögst skr. C. lage skr. C. 42 alls skynz skr A. 43 Biorn] efter
sinn C. capellan C. 44 ad1 C, og A. 45 þurfti] þýrffte C. 46 dregur]