Ægir - 2021, Blaðsíða 18

18
borga „línupremíuna“. Þannig geti þeir
veitt fisk á ódýrari hátt fyrir þá sem
vilja ekki greiða hæsta verðið. Þeir sem
vilji línufisk, fái hann og hinir fái troll-
fisk.
„Svo var það hitt að veiðar á línu
detta mikið niður á sumrin, miklu meira
en í togveiðunum. Sumarveiðin byggði á
öðrum tegundum en þorski og ýsu. Það
sem hélt línuflotanum gangandi á sumr-
in var veiði á keilu og löngu, blálöngu,
lúðu, hlýra og aldamótakarfa. Nú er
staðan orðin sú, að hluta til vegna veiða
Færeyinga og Norðmanna á keilu og
löngu til viðbótar okkar afla, að veiði-
heimildir í keilu og löngu hafa verið
skornar mjög mikið niður, það þarf að
sleppa hlýranum og lúðunni. Það er orð-
ið svo lítið af blálöngu að það borgar sig
ekki að veiða hana og karfinn stendur
illa. Því er allt sem heitir sumarveiði á
línu mjög hæpin í júní, júlí og ágúst. Ef
menn ætla sér að vera með afhendingu á
afurðum allt árið þá þarf togveiðar til að
fylla upp í skarðið um sumarið.“
Af einum tekið
Pétur segir að segi sig sjálft að að niður-
skurður aflaheimilda af þessari stærðar-
gráðu komi illa við reksturinn og það sé
jafnvel líklegt að enn frekari skerðingar
verði á næsta ári. Menn þurfi því að búa
sig undir þetta. Því skjóti það skökku við
að einn flokkur útgerða sé að bæta við
sig með aukinni sókn. Enn þyki það sjálf-
sagt að aflaheimildir séu skornar niður
hjá þeim sem séu á aflamarki en aðrir
séu að auka hlut sinn, eins og strand-
veiðiflotinn. Það sé ljóst að niðurskurð-
urinn verði einhverjum mjög erfiður í
aflamarkinu þannig að það er eðlilegt að
gerð sé krafa um að allir lúti niðurskurði
með sama hætti.
„Það hafa verið nokkuð miklar afla-
heimildir í geymslu, allt frá verkfallinu
fyrir þremur árum og ýmsum öðrum
ástæðum. Við þessi kvótaáramót er stað-
an allt önnur og mjög lítið verið að
geyma nema í ufsa, sem illa hefur gengið
að veiða. Þetta mun koma fram um mitt
næsta ár. Þá fara menn að spyrja sig
hvernig eigi að mæta 13% niðurskurði í
aðal tekjupakkanum. Jafnvel þó ein-
hverjar verðhækkanir komi á móti þessu
þá er vinnustigið eftir. Það munu ekki
allir geta boðið jafnmikla atvinnu næsta
sumar og eins getur orðið erfitt fyrir
einhverja að uppfylla væntingar kaup-
enda um afhendingar,“ segir Pétur.
Byggt á vísindum
Hann segir að menn séu ekki lengur að
skammast út í Hafró og heimta meiri
veiðiheimildir. Menn vilji skilja rökin fyr-
ir niðurskurðinum og eru þess vegna að
fara yfir fyrirliggjandi gögn, reyna að
meta hvort sú aðferð við stofnstærðar-
mat sem notuð hafi verið, sé rétt. Sú
skoðun og umræða byggist öll á vísinda-
legum grunni en ekki á því að segja að
þetta sé einhver vitleysa. Það þurfi að
finna út hvort verið sé að nota rétta
mælikvarða. Þessi niðurskurður virðist
byggja á tvennu, það vanti nýliðun en
líka að stóra fiskinn, sem átti að vera að
safnast upp, vanti að hluta. Spurningin
sé sú hvort það sé vegna þess að hann
hafi synt eitthvert annað eða vegna
þess að hann óx ekki nóg eða var hann
verið drepinn áður. „Hafi hann einfald-
lega synt annað og komi ekki aftur þá er
niðurstaðan rétt með sama hætti og ef
um ofmat var að ræða á uppsöfnun
hans. Ef mælingarnar eða útreikingur-
inn er hins vegar rangur þá treysta
menn því að þetta verði rétt af aftur.
Það góða við þessa annars vondu stöðu
er að umræður um hana er á flestum
stöðum mjög málefnaleg.“
Flotinn í góðu lagi
„Nú má segja að endurnýjun flotans sé í
góðu lagi. Togarinn kemur til okkar í
góðu standi en auk þess á hann inni
lengingu sem passar skipinu miðað við
afl. Þá getur hann veitt á við tvo línu-
báta. Páll Jónsson er nýr, Sighvatur er
70% nýr og Fjölnir einnig mikið endur-
nýjaður. Línubátarnir geta farið upp í
4.000 tonnin en togarinn mun geta tekið
meira, 6.000-7.000 tonn og þá tekið við
einhverri aukningu ef hún kemur. Smá-
bátarnir okkar, Daðey og Sævík, geta
auðveldlega tekið um 1.000 tonn á ári
hvor. Þannig að við erum nokkuð vel
settir með skip og báta,“ segir Pétur.
 Stóru línuskipin, Páll Jónsson, Sighvatur og Fjölnir í „sumarfríi“ í Grindavík.
 Úr vinnslusal frystihúss Vísis. Niðurskurður þorskkvótans gæti dregið úr
vinnslu þar.