Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.2010, Side 7

Benedikt: Slysabætur var erfitt að
sækja, menn gáfust upp vegna lögfræði-
kostnaðar. Tryggingafélögin voru með
hóp lögfræðinga, en sjómenn höfðu ekki
efni á því að fá sér lögfræðing. Trygg-
ingafélögin og eigendurnir komust bara
upp með að vera ekki talin bótaskyld.
Sonur Jóns Aðils dó um borð í Röðli í
þessu slysi, Snæbjörn Aðils, 21 árs var
hann.
Ólafur: Tók útgerð Röðuls á sig
ábyrgð á slysinu eða tók vélstjórinn þetta
allt á sig einn, Birgir Andrésson, sem fór
útbyrðis á heimsiglingu á þessum togara
í desember þetta sama ár?
Benedikt: Ég var á togaranum Hall-
veigu Fróðadóttur, rétt áður en bruninn
varð þar 1969. Mér leið hræðilega um
borð í þessu skipi. Þegar við vorum
hálfnaðir með túrinn, fengum við vír í
skrúfuna, fórum í land, og ég stakk af.
Sigurður hét hann, sem þá var með
Veiguna.
Ólafur: Þar kviknaði í eftir langvar-
andi olíuleka, olían komst í tvinnahrúgu,
og tvinninn lá upp að kabyssunni í
lúkarnum, sem alltaf var kynt. Sex háset-
ar köfnuðu í reyk, og fleiri fengu reyk-
eitrun, þótt þeir lifðu það af3.
Benedikt: Þegar ég var annar stýri-
maður á Svalbak, misstum við mann út.
Fundum hann ekki. Þannig var það
tilkynnt: „Maður drukknar af bv. Sval-
bak 1966. Aðfaranótt 6. marz féll Jón
Antonsson kyndari á togaranum Svalbak
frá Akureyri útbyrðis og drukknaði.
Skipið var að veiðum, er slysið varð, og
var ekki vitað, með hvaða hætti það bar
að höndum. Var Jóns ekki saknað, fyrr
en átti að ræsa hann á vakt kl. 06 að
morgni, en þá var hann ekki í koju sinni.
Var leitað í skipinu, en þegar það bar
ekki árangur, var skipinu snúið og leitað
án árangurs. Jón Antonsson var 27 ára
og átti heima á Akureyri.“ Jón Antons-
son var fæddur 24. maí 1939; hann lézt
7. marz 19664. Við höfum ekki fleiri orð
um það.
Í síðasta kafla slæddust inn villur.
Skipstjórinn á Agli Skallagrímssyni var
Gunnar Hjálmarsson, ekki Ólafsson.
Myndin, þar sem ég er við vírastýrið, var
tekin um borð í bv. Ólafi Jóhannessyni,
en ekki á bv. Elliða, og leiðréttist það í
myndtexta þessarar myndar. Róparnir
voru tveir, forrópur og afturrópur, kaðlar,
sem tengdust sitt hvoru megin í buss-
umið og voru notaði til þess að hífa það
inn. Þetta er óskýrt í öðrum myndtexta
þarna.
„Blessaður, komdu heldur til
mín, mig vantar kyndara“
Haukur: Ég var á áðurnefndum bv. Ólafi
Jóhannessyni frá Patreksfirði. Þá var ver-
ið að manna skipið með Færeyingum.
Hafði aðeins farið tvo túra á honum og
var nú látinn víkja fyrir vanari manni.
Mér þótti sérstaklega vænt um, að
Kjartan kallaði mig inn til sín og sagði
mér, að ég mætti ekki halda, að eitthvað
væri upp á mig að klaga, svo væri ekki,
ég hefði staðið mig vel, en þetta væru
fyrirmæli frá útgerðinni. Ég fór fok-
vondur upp í Sjómannafélag og talaði
þar við formanninn, alnafna þjóðhetj-
unnar. Ég held, að hann hafi ekki einu
sinni tekið út úr sér sígarettuna, meðan
hann afgreiddi mig með því að segja, að
ekkert væri hægt að gera, svona málum
réðu reiðararnir. Við vorum þá staddir í
Reykjavík eftir siglingu frá Grimsby,
komum einmitt við í Færeyjum á heim-
leiðinni, þar sem færeyskir sjómenn
komu um borð.
Í Grimsby hafði fisksjá verið sett í
skipið, en eftir var að koma fyrir botn-
stykkinu, og til þess þurfti hann að fara
í slipp. En þar var togarinn Júlí frá
Hafnarfirði fyrir, svo bið varð á því, að
Patreksfjarðartogarinn yrði tekinn upp.
Júlí GK 21 var sem sagt í slippnum, og
ég hringdi í bæjarútgerðina og réði mig á
Júlí. Benedikt bróðir ætlaði líka að hætta
á Óla Jóh og koma með mér yfir á þenn-
an Hafnarfjarðartogara. Eitthvað tafðist
með Júlí, taka þurfti af honum skrúfuna
og fara með hana upp í Héðin til við-
gerðar. Í þeim flutningum til baka niður
í Slipp rann skrúfan af bílpallinum, og
vélstjóri í Héðni varð fyrir henni. Það var
banaslys5. Ekki var það talið boða gott.
Sagt er, að einn af þeim, sem hafði verið
munstraður á Júlí, hafi þá skráð sig af
skipinu.
Þetta var orðin lengri innivera en ætl-
unin var. Svo er ég niðri í miðbæ og hitti
Sjómannablaðið Víkingur – 7
„Bætur fyrir þá!
Blessaður vertu, ekki frekar en
fyrir heyrnarlausa ömmu þína...“
Bv. Svalbakur EA 2 við Torfunefsbryggju á Akureyri; smíðaður hjá Alexander Hall & Co. Ltd. í Aberdeen í
Skotlandi árið 1949; 656 brl. með 1000 ha. gufuvél. - Ljósmynd: Minjasafnið á Akureyri.
Bv. Harðbakur EA 3; smíðaður hjá Alexander Hall & Co. Ltd. í Aberdeen í Skotlandi árið 1950; 732 brl.
með 1000 ha. gufuvél. Skipið var selt til Spánar í brotajárn 1979. En hvar er myndin tekin?
- Ljósmynd: Ásgrímur Ágústsson.