Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.2014, Blaðsíða 8

8 – Sjómannablaðið Víkingur
En eins og sjómenn vita getur verið
ansi vont í Pentlinum ef straumur er á
móti vindátt.
Skömmu seinna er breytt um stefnu
og farið fyrir austan Orkneyjar til að
sleppa við Pentilinn. Þá heyri ég í
þeim sama: Þorir nú ekki karlinn í
Pentilinn.
Allt kerlingunni að kenna
Einhverju sinni áttum við að hafa sam-
flot á Delaware II og Albatros og toga
hlið við hlið. Þeir voru víst að reyna að
gera samanburð á mismunandi trollum.
Þessi tvö skip eru bæði með skut-
rennur.
Nú var haldið af stað upp í Gulf of
Main sem er hafsvæðið frá Boston til
Kanada. Við áttum að toga samsíða á
fyrirfram ákveðnum stöðum sem merktir
voru inn á kortið. Fyrstu dagana gekk
allt eins og í sögu. Svo er það einn
daginn að spáð er stormi á svæðinu. Ég
tala þá við Frank, en svo hét skipstjórinn
á Albatros, og segi honum að ég muni
ekki fara út. Ég ætlaði í var inn á fjörð
þarna í Main. Frank kvaðst hins vegar
ætla út og gera hol.
Daginn eftir talaði ég aftur við Frank.
Hann var þá kominn til Rockland í
Mainfylki og hafði neyðst til að lensa
suður um út af sjólaginu. Slotaði svo
veðrinu og við kláruðum það sem við
áttum að gera. Var svo siglt í heimahöfn,
Wood Hale. Kom þá Frank yfir til mín
og afsakaði að hann skyldi fara út þrátt
fyrir veðurspána sem varð ekki til annars
en að hann lenti í vitlausu veðri. Hann
reyndi að klóra í bakkann. Það var þessi
kvenmaður, sagði hann, yfirfiski-
fræðingurinn um borð. Hún heimtaði að
við færum út.
Mér fannst þetta hálf-lélegt og lá ekk-
ert á því. Hann væri eftir allt saman
skipstjóri um borð og ætti ávallt að eiga
síðasta orðið. Skipstjórinn á að ráða, var
einfaldlega mín skoðun.
Læt ég þetta svo duga um reynsluna
sem ég fékk í Keflavík og út af Garð-
skaga fyrir 60 árum.
Höfnin í Pascagoula.
Reeperbahn heitir hafnarhverfi í
Hamborg, aðalgata og nokkrar
aðlægar þvergötur. Nafnið mun
þýða „Reipabraut“ eða „Kaðalstræti“,
enda var þarna upphaflega iðnaðar-
svæði, þar sem fléttuð voru reipi. Nú
er hverfið þekktara fyrir að sinna öðr-
um þörfum sjómanna – og annarra, sem
leið eiga hjá.
Sex hæða þjónustustofnun var þar
nýlega rifin vegna gruns um dreifingu á
alnæmi. Þar, eða í einhverri sambærilegri
höll, hefur þessi lygasaga orðið til.
Verðandi viðskiptavinur gengur inn um
glæsilegt anddyri, þar sem bíður „hýr og
glöð, og harla fögur kvennaröð“, eins og
lýst er „í soldáns höll“ í gamankvæði eft-
ir Jón Helgason. Allur aðbúnaður er
ríkulegur – og verðlag þjónustunnar eftir
því.
Eftir því sem ofar dregur í húsinu
verða konurnar eldri og hrukkóttari,
húsbúnaður snautlegri og verðlag hóf-
legra. Uppi í risi, undir súð, er verðið
komið niður í eitt mark. Þar er aðeins
einn lúinn dívan og hjá honum skilti,
sem á er letrað „SELBSTBEDIENUNG“ –
sjálfsafgreiðsla.
Ódýrara efst
Frá Reeperbahnhverfi í Hamborg.