Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.2014, Síða 27

Sjómannablaðið Víkingur – 27
fjóra túra, sem ég var á Júní með honum, og Benni var með
skipið. Slóst nokkrum sinnum við Dóra. Við vorum jafngamlir,
ja, hann var nokkrum árum eldri. Nei, aldrei í Bremerhaven, en
einu sinni í Keflavík. Þá heimtaði hann, að ég héldi áfram að
umstafla. Hann var 2. stýrimaður. Ég fór bara upp úr lestinni.
Hann sér mig fara upp. „Hvern djöfulinn ertu að fara, Gvend-
ur?“ „Fara, ég er bara hættur í dag, ég er búinn að vera að vinna
hérna í 6 tíma.“ „Nei, farðu aftur niður, þeir eru allir drullufullir
hinir.“ Hann var sjálfur í brennivíni. Ég fór inn í minn klefa.
Hann kom á eftir mér og reif í mig, og ég stökk á hann, lagði
hann undir. Hann hló eins og vitleysingur.
Fínn. Ágætis drengur. Þeir drukku allir. Dóri var alltaf í
dökkblárri togarapeysu og með sixpensara. Þær komu sjálfar
um borð í Grænlandi og fóru upp í
kojurnar. Þetta þótti svo sjálfsagt þá í
Grænlandi. Þetta gerðu hundarnir.
Bóbó, bróðir Báru
Guðmundur: Ekkert erfitt að splæsa
saman víra eða splæsa augu, en kaðlar
gátu verið harðir. Gat aldrei splæst rópa.
Sonur Sigurjóns Einarssonar, skipstjóra,
var stýrimaður á Bjarna Ólafssyni. Hann
sagði við mig: „Gvendur, splæstu þarna
einn róp. Það er rópur aftur á keis.“ Ég
fer og næ í trémelspíru og kom einum
enda undir. Sá, að ég gat þetta ekki.
Rópurinn var svo harður. Þá kom stýri-
maðurinn, Bóbó rauði var hann kallaður:
„Hvað er þetta, ertu ekki búinn að
þessu.“ „Ég get þetta ekki,“ sagði ég.
„Láttu mig sjá,“ sagði hann og tók um
rópinn með báðum höndum og sneri upp
á. Allt glenntist í sundur, og svo prjónaði hann þetta saman með
puttunum. Hann var naut, Bóbó rauði, bróðir Báru.
„Að sitja hérna í hitanum, hee ... “
Guðmundur: Við erum að fara út á Narfanum kl. fjögur.
Hemmi var ekki að fara neitt, fór aldrei í vinnu. Hann var edrú
þarna. Hann var nú lengi á Þorsteini Ingólfssyni hjá vini sínum,
Sigurjóni Þórðarsyni, vélstjóra og Thorsara. Þá hefur hann verið
smyrjari. Það hefur verið gott fyrir hann, „að sitja hérna í hitan-
um, hee, hee, spíssari.“
Var háseti á Aski, þvoði fiskinn og var sagt að þvo hann bet-
ur: „Hvað er þetta maður, á ég ekki að bursta tennurnar í hon-
um líka?“ Tók sér nokkurn tíma á kamrinum, fékk sér smók.
Togarinn Ólafur Jóhannesson BA 77 kemur í höfn nýr og nokkuð sýlaður. Ljósm. Þráinn Hjartarson.