Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.2014, Side 12

12 – Sjómannablaðið Víkingur
Slagsmál á Via Gramsci
Fjórum dögum seinna, þann 11. ágúst,
fluttum við svo um borð. Voru menn
allshugar fegnir og kvöddu Albergo Tor-
inese með litlum söknuði.
Af þessu tilefni hélt Hálfdán Bjarna-
son, ræðismaður veislu fyrir áhöfnina á
heimili sínu, sem var í öðru af tveim há-
hýsum borgarinnar, sem gnæfðu upp úr
byggðinni. Þar veitti hann úrvals rauð-
vín, eins og hver vildi hafa og gat í sig
látið með smásnarli og góðgæti. Var það
góð veisla og stóð lengi kvölds.
Það er frásagnarvert af þessu kvöldi
að þegar við fórum úr veislunni og vor-
um á leið til skips, vildi svo til að ég
gekk með Sigurjóni 2. vélstjóra og Þóri
bátsmanni. Hinir voru ýmist á undan
okkur eða eftir. Þegar við nálguðumst
höfnina og gengum eftir Via Gramsci,
sem er breitt stræti og vel lýst, vissum
við ekki fyrr en 4 menn komu skyndi-
lega hlaupandi út úr myrku húsasundi
og réðust á okkur. Við áttum okkur
einskis ills von og vorum óviðbúnir,
enda slógu þeir okkur umsvifalaust nið-
ur með krepptum hnefum. Ég vissi ekki
fyrri til en ég lá í götunni og sá Sigurjón
vélstjóra liggja á öðrum stað. Ég átti von
á meiri barsmíðum og vænti þess að bóf-
arnir létu kné fylgja kviði. Af því varð þó
ekki og þegar ég þorði að líta upp, sá ég
hvar Þórir bátsmaður var í hörkuslags-
málum við þá alla fjóra. Þeir höfðu ekki
roð við honum. Hann lamdi þá sundur
og saman, greip einn þeirra og gat sveifl-
að honum í kring um sig og notað sem
barefli á hina þrjá, sem voru nú komnir í
varnarstöðu og skall einn hálfrotaður í
götuna. Þá henti Þórir þeim, sem hann
hélt á frá sér, en þeir tóku þá allir til fót-
anna og flýðu eins og þeir hraðast gátu
og hurfu inn í sama húsasundið og þeir
höfðu komið til að ráðast á okkur. –
Fólk kom nú aðvífandi til að liðsinna
okkur. Við Sigurjón vorum alveg
ómeiddir og Þórir líka. Samt vorum við
dregnir inn á bjórstofu, sem var þarna og
við reyndar þekktum til, því að við höfð-
um oft komið þar áður. Þar var okkur
gefið að drekka og allir voru einstaklega
almennilegir. Þar var okkur sagt að lík-
lega hefðu þetta verið skæruliðar, sem
hafi haldið að við værum amerískir her-
menn í leyfi og ætlað að lumbra á okkur.
Því að þó að friður hefði verið saminn
og stríðinu lokið, var landið hersetið af
Ameríkumönnum og þá hötuðu mjög
skæruliðar, sem létu enn til sín taka.
Við komumst svo klakklaust um borð.
Þótti okkur Sigurjóni mikið koma til
hreysti Þóris bátsmanns og vorum hon-
um þakklátir fyrir að bjarga okkur úr
klóm skæruliðanna og sigra þá alla –
einn á móti fjórum.
Sigurjón Þórðarson, 4. vélstjóri, er lengst til vinstri. Þá Bergur Pálsson, 2. stýrimaður, Guðni Jónsson, 3. stýrimaður, óþekktur Ítali, Ásgeir Árnason, 1. vélstjóri,
Sverrir Þór, 1. stýrimaður, Gissur Guðmundsson, 3. vélstjóri, Gísli J. Eyland skipstjóri, Ásgrímur Garíbaldason bryti, Sigurjón Jónsson, 2. vélstjóri, Ingólfur Viktors-
son loftskeytamaður, og Hálfdán Bjarnason, aðalræðismaður Íslands á Ítalíu.
Aftur í skut með Ítölum. Hlið við hlið, Hálfdán Bjarnason og Gísli skipstjóri með ljósan hatt á höfði. Hægra
megin við íslenska fánann eru Sverrir Þór, með hatt, og Ásgeir Árnason, hattlaus og á skyrtunni.