Norræn tíðindi - 01.12.1962, Blaðsíða 5

196B
Norrœn tíöindi
Matthías ÞórSarson
fyrrum þjóðminjavörður
1877—1961
Matthías Þórðarson var formaður Norræna félags-
ins fyrstu 10 árin (1922—1932). Hann gekkst fyrir stofn-
un félagsins haustið 1922 fyrir tilmæli Augústar Flygen-
ring x Hafnarfirði og Sighvatar Bjarnasonar banka-
stjóra, eftir ósk Sveins Björnssonar þá sendiheri-a ís-
lands í Kaupmannahöfn, en þeir Augúst og Sighvatur
voru þá nýkomnir frá Norðurlöndum.
Matthías Þórðarson las norræn mál og fornfræði við
Hafnar-háskóla 1898—1902, en ferðaðist síðan og oft
síðar um Norðurlönd og kynnti sér m.a. norræna menn-
ingarsögu og starfrækslu norrænna minjasafna.
Árið 1908 var hann skipaður þjóðminjavörður, og
gengndi hann því embætti til 1. des. 1947 eða um 40
ára skeið. Óhætt er að fullyrða, að enginn hafi unnið
meira eða merkara starf í þágu íslenzkra þjóðminja
en Matthías Þórðarson. Hann var mikill athafnamaður,
traustur og félagslyndur. Hann tók virkan þátt í störf-
um ýmissa menningarfélaga.
Hans mun lengi verða minnst sem brautryðjanda,
bæði um skipulagða vörzlu íslenzkra menningarminja
og fyrir störf hans að félagsmálum.
láti lögmál vinsamlegrar og heiöarlegrar samvinnu og samkeppni ráöa
úrslitum, hvort sem árekstur verður á láði, legi eða á loftsins leiðum.
Og í norrœnum anda hefur mörgum vandleystum málum verið til
lykta ráðið.
Afgreiðsla handritamálsins er ávöxtur norrœnnar samvinnu og verð-
ur henni aflgjafi og drjúgt veganesti, um leið og úrlausn þessa viðkvœma
máls leggur lárviðarsveig um höfuð og herðar hinnar dönsku þjóðar.
Nær tíu aldir eru liðnar frá hinni sögulegu bónorðsför til Konunga-
hellu. Bónorðum mun nú almennt háttað nokkuð á annan veg en þá var
títt, og afleiðingar þeirra tæplega eins örlagaríkar. Að minnsta kosti
væntum við þess, að norrœnar þjóðir eigi engar Svoldarorrustur yfir
höfði sér. Hitt skulum við vona og þess skulum við biðja, að sá andi frið-
ar og einingar megi jafnan svífa yfir vötnum Norðurlanda, að á sannist
þau orð Völuspár, að
þar skulu dyggvar
dróttir byggja
og um aldurdaga
yndis njóta.
Gunnar Thoroddsen.
3