Íslenzk fyndni - 01.06.1958, Blaðsíða 25

23
53.
JÓHANNA BENÓNÝSDÓTTIR var greindarkerl-
ing. Hún átti heima á Skagaströnd, og af þeim
kjálka var hún ættuð.
Hún átti stundum í nokkrum útistöðum við ná-
ungann, en fáir áttu hjá henni, er til orðaskipta
kom.
Einu sinni þurfti Jóhanna að fá lán, en það kom
ekki oft fyrir, því að hún var fyrirhyggjusöm í
fjármálum.
Henni þótti einsætt að leita um lán þetta til
kaupfélagsstjórans, því að jafnan var hún dyggur
fylgismaður Framsóknarflokksins.
Hún gekk nú á fund kaupfélagsstjórans, en fékk
neitun hjá honum, og settist hann við skrifborð sitt
og sneri sér að fyrri störfum.
Jóhanna gamla fær sér þá stól, sezt á hann og segir:
„Hugsa þú, Gunnar! Ég get beðið.“
Hún fékk lánið.
54.
JÓHANNA heyrði einhvern tíma, að ljósmóðir
hreppsins hefði látið í ljós mikla hneykslun yfir
ýmsum slúðursögum, sem gengu manna á milli, og
voru höfð eftir henni þau ummæli, að hún skildi
hreint ekkert í því, hvar svona sögur fæddust.
Þá sagði Jóhanna:
„Ég hélt nú, að engar fæðingar í þorpinu færu
fram hjá ljósmóðurinni.“