Íslenzk fyndni - 01.06.1958, Blaðsíða 40

38
Reyðarfirði. 1 þessum hóp var margt skrafað til
skemmtunar.
Allt í einu tók Þorsteinn upp peningaseðil og
sagði, að þetta fengi sá í verðlaun, sem segði bezta
lygasögu.
„Ekki tek ég þátt í því,“ sagði Gunnar, „því að
ég hef aldrei sagt ósatt orð á ævi minni.“
Þorsteinn brá þegar við, rétti Gunnari peninginn
og sagði,, að þetta væri sú bezta lygasaga, sem sögð
yrði það kvöldið.
84.
J£IN AF SÖGUM Gunnars frá Fossvöllum var þessi:
„Ég var einu sinni,“ sagði hann, „farþegi á strand-
ferðaskipi, og eitt kvöldið, þegar við sátum í reyk-
salnum, sagði ég söguna af frúnni í Reykjavík, sem
þóttist orðin viss um, að bóndi hennar héldi við
vinnukonuna.
Það var nefnilega þannig, að húsbóndinn kom oft
seint heim á kvöldin, en hins vegar heyrði frúin
stundum umgang í stiganum upp á loft, og nú taldi
hún alveg víst, að eiginmaðurinn væri að læðast
upp til vinnukonunnar.
Frúin hugsaði sér nú að koma bónda sínum í opna
skjöldu. Hún sagði vinnukonunni eitt kvöldið, að
hún mætti fara heim til foreldra sinna og þyrfti ekki
að koma fyrr en daginn eftir. En sjálf fór hún upp í
vinnukonuherbergið, háttaði í rúm hennar og slökkti
ljósið.