Skessuhorn - 24.08.2022, Blaðsíða 20

MIÐVIKUDAGUR 24. ÁGÚST 202220
Anna Þórhildur og Bjarki Þór
Grönfeldt Gunnarsbörn eru frá
bænum Brekku í Norðurárdal.
Systkinin gengu í Varmalands-
skóla og Menntaskóla Borgar-
fjarðar en héldu svo í háskólanám
til Reykjavíkur og síðar erlendis.
Anna og Bjarki eru náin og segjast
vera góðir vinir, þau stríði þó hvort
öðru sé góð innistæða fyrir og gera
óspart grín að foreldrum sínum.
Þau hafa mikið verið á ferðinni og
segjast hafa verið mikið undir fjall-
inu, eins og þau orða það. Í sumar
fluttu þau bæði heim í Borgar-
fjörðinn eftir námsdvöl í Hollandi
og Bretlandi og munu nú nýta nám
sitt til að starfa á Íslandi. Anna Þór-
hildur er 23 ára og útskrifaðist með
meistarapróf í píanóleik frá skól-
anum Conservatorium Maastricht
síðastliðið vor. Hún kláraði áður
bakkalárpróf í píanóleik frá Listahá-
skóla Íslands aðeins 21 árs og kennir
nú píanóleik í Hafnarfirði. Bjarki
Þór er 27 ára og mun skila doktors-
ritgerð sinni í haust en hann hefur
nú hafið störf við rannsóknir við
Háskólann á Bifröst. Systkinin segja
gott að koma heim og eru fegin því
að komast aftur í íslenska náttúru
þó útlandabakterían sé ekki alveg
horfin.
Skilar doktorsritgerðinni
í september
Bjarki Þór er að klára doktorspróf
í stjórnmálasálfræði en hann hefur
nú þegar hlotið verðlaun fyrir fyrri
störf sín í greininni og ferðast víða
á ráðstefnur. Hvað kveikti áhuga
þinn á sálfræði? ,,Ég veit það ekki
alveg, það er kannski heilbrigð-
asta svarið. Upphaflega kviknaði
áhuginn á klínísku starfi en ég fann
svo mjög fljótt að ég hafði miklu
meiri áhuga á rannsóknum og mér
fannst aðferðarfræði sálfræðinnar
mjög heillandi. Ég vann til dæmis
hjá Rannsóknum og greiningu á
sumrin þegar ég var í Háskólanum
þar sem ég fékk smjörþefinn af því
hvað háskólaumhverfið er skemmti-
legur starfsvettvangur. Svo hef ég
verið virkur í pólitík frá því ég var
unglingur. Þegar ég svo upp götvaði
að það væri hægt að blanda þessu
tvennu saman hugsaði ég að það væri
eitthvað fyrir mig. Í framhaldinu
fór ég svo í mastersnám í stjórn-
málasálfræði í University of Kent í
Canterbury í Bretlandi. Ég kom svo
heim í eitt ár að því loknu og sótti
svo um í doktorsnám í sama skóla
og hóf það haustið 2019. Ég mun
skila ritgerðinni núna um miðjan
september og ver hana í vetur. Ég
flutti heim í sumar og hóf störf í
ágúst við Háskólann á Bifröst, en
ég mun starfa við rannsóknarverk-
efni á vegum Samtaka sveitarfélaga
á Vestur landi í vetur. Við ætlum
okkur að kanna ímynd Vestur-
lands í hugum íbúa annarra svæða á
landinu og niðurstöður verkefnisins
munu nýtast sveitarfélögum í lands-
hlutanum, ferðaþjónustunni á svæð-
inu og svo framvegis,“ segir Bjarki.
Hlaut virt
verðlaun í Aþenu
Hvað fjallar doktorsverkefnið þitt
um? „Það er mjög góð spurning!
Ég er í stuttu máli að skoða það sem
ég kalla sameiginlegan narsissisma,
sem er þýðing á collective narciss-
ism. Það er eiginlega ekki til nein
góð þýðing á orðinu narsissismi á
íslensku en það er sálfræðilegt hug-
tak sem vísar til sjálfhverfu, hégóma
og útblásins sjálfstrausts. Í gegnum
tíðina hefur narsissismi aðallega
verið rannsakaður í samhengi við
hugmyndir einstaklinga um sjálfa sig
en nýlegar rannsóknir hafa sýnt að
fólk getur líka þróað með sér nars-
issisma um félagslega hópa sem það
tilheyrir, til dæmis þjóðir, stjórn-
málaflokka eða íþróttalið. Í dokt-
orsverkefninu skoðaði ég því hvað
gerist þegar fólk verður narsissískt í
tengslum við landið sitt eða þjóðerni
og tengdi við viðhorf um Covid-19
faraldurinn. Upp úr þessari gagna-
öflun skrifaði ég vísindagrein og
fékk verðlaun fyrir hana í Aþenu
í sumar á ráðstefnu Alþjóðasam-
taka stjórnmálasálfræðinga. Þetta
eru verðlaun fyrir bestu vísinda-
greinina sem var skrifuð af ungum
vísindamanni árið á undan, sem er
mikill heiður að hljóta. Eitt af því
skemmtilegasta við doktorsnámið
er svo að ég hef fengið tækifæri á að
ferðast víða til að sækja ráðstefnur,
til dæmis til Bandaríkjanna, Portú-
gal, Grikklands, Spánar og Þýska-
lands,“ segir Bjarki.
Draumurinn að stunda
fræði uppi í sveit
Bjarki segir ekki sjálfgefið að geta
búið í sveitinni sinni og hafa háskóla
í fimm mínútna fjarlægð. ,,Mér
finnst það mikil forréttindi fyrir mig
sem langar að vinna í háskólaum-
hverfi, að búa í sveitinni minni og
geta fengið vinnu í háskóla sem er
hérna fimm mínútum frá. Það er
rosalega góður staður fyrir mig til
að hefja akademískan feril. Ég er
ráðinn út þetta skólaár og svo sjáum
við til hvað gerist eftir það. En ég
sé fyrir mér að geta stundað mín
fræði hér uppi í sveit og líka haldið
tengslum við samstarfsmenn mína
í Bretlandi í gegnum netið. Mér
finnst mjög gott að búa í Borgar-
firði. Hér er gott samfélag og fal-
leg náttúra, svo er stutt til Reykja-
víkur og mér finnst fínt að vera á
ferðinni,“ segir Bjarki en hann sér
vel fyrir sér að geta búið og starfað í
Borgarfirðinum í framtíðinni.
Meistaranám í Hollandi
Anna Þórhildur hóf píanónám árið
2006, þá átta ára að aldri, en hún
segir píanóið alltaf hafa átt hug sinn
allan. ,,Ég byrjaði hjá Dóru Ernu
Ásbjörnsdóttur píanókennara og
þetta var bara það skemmtilegasta
sem ég gerði og finnst það ennþá!
Þegar ég útskrifaðist úr Mennta-
skóla Borgarfjarðar lá leiðin í Lista-
háskólann. Ég hugsaði alltaf að ef
mig langaði í eitthvað annað fag
eins og raungreinar þá gæti ég alltaf
gert það seinna. Það er miklu erf-
iðara að fresta tónlistarnáminu
upp á að halda sér í æfingu.“ Anna
útskrifaðist svo úr LHÍ aðeins 21 árs
gömul. ,,Ég í rauninni sleppti tíunda
bekk og fór beint í MB úr níunda
bekk. Þannig að ég byrjaði í LHÍ
þegar ég var ennþá sautján ára eða
að verða átján og að því loknu fór
ég svo beint út til Hollands í áfram-
haldandi nám,“ segir Anna en hún
er aðeins 24 ára og útskrifuð með
meistarapróf í píanóleik.
Að læra hvernig smjör
er best að kaupa
Anna hóf nám sitt í Maastricht í
Hollandi en ári seinna skall Covid-
19 faraldurinn á og segir hún það
hafa litað mikið sína upplifun.
,,Það er öðruvísi menning hjá Hol-
lendingum í menntakerfinu. Þeir
eru fastari fyrir en Íslendingar
og lítill sveigjanleiki. Þetta var
skemmtileg reynsla en líka krefj-
andi. Covid-takmarkanirnar sem
því fylgdu trufluðu námið og ég
held að það hafi litað tímann minn
úti mjög mikið. Fyrsta árið er alltaf
erfitt þegar maður flytur ungur til
útlanda einn, en þá er maður bara
að læra á hversdagslegu hlutina eins
og matvörubúðirnar og hvernig
smjör er best að kaupa. Svo þegar
heimsfaraldurinn kemur þá fer ég
heim. Ég tók snögga ákvörðun en
annars hefði ég verið föst þarna í
íbúðinni minni í Hollandi og ekki
mátt fara út fyrir hússins dyr í
margar vikur,“ segir Anna. Hvernig
var að læra tónlist í gegnum netið?
,,Það fer allt eftir kennara og minn
kennari kennir yfirleitt úr nokkurri
fjarlægð og situr bak við skrifborð í
tímunum. Fyrst fannst manni þetta
pínu sérstakt en svo fannst mér
þetta bara nokkuð góð kennsluað-
ferð sem hentaði mér. Þetta verður
til þess að maður kemst ekki upp
með að herma bara eftir heldur
þarf maður virkilega að vinna sjálf-
stætt og sýna í verki að maður skilji
öll atriðin. Svo kennslan á netinu
var í raun ekki mjög frábrugðið.
Ég var í rauninni bara mjög heppin
með það. Auðvitað eru hljóðgæðin
kannski helsta áskorunin en maður
bara vann með það sem maður
hafði,“ segir Anna.
Tónlistarfræði heillandi
Anna mun í vetur kenna á píanó
við Tónlistarskólann í Hafnarfirði
en hún segir þó rannsóknir á tón-
list heilla hana. ,,Ég er mjög spennt
fyrir því að byrja að kenna og er
mjög fegin að vera komin heim
í bili. Það er gott að koma heim,
breyta um rútínu og umhverfi.
Ég hef samt mjög mikinn áhuga á
akademísku starfi, tónlistargrein-
ingum og rannsóknum og stefni á
doktorsnám í því í framtíðinni. Í
bakkalárritgerðinni minni greindi
ég þjóðleg einkenni í píanó-
konserti Jórunnar Viðar og í meist-
araritgerðinni minni greindi ég
helstu stílísku einkenni klassískrar
píanótónlistar á Íslandi á seinni
hluta 20. aldar. Mér finnst rann-
sóknir á íslenskri tónlist virkilega
spennandi viðfangsefni sem mig
langar að kanna meira í framtíðinni
og ég hef mikinn áhuga á að miðla
slíkri þekkingu með tónleikahaldi,
því við erum svo rík af flottri tón-
list hér á Íslandi,“ segir Anna Þór-
hildur.
Plöntutónlist
og pennavinur
Anna hefur prófað sig áfram í tón-
listinni í bland við aðra miðla
en m.a. hefur hún búið til tón-
list úr plöntum. ,,Ég tók tvisvar
þátt í nýsköpunarkeppni sem er
haldin af skólanum úti og var í
bæði skiptin að vinna með vin-
konu minni Harmoney Lee en við
komumst í úrslit bæði árin. Það er
mjög gaman að segja frá því að við
erum pennavinir síðan við vorum
ellefu ára. Hún býr í Kanada og er
grafískur hönnuður. Í fyrra skiptið
sem við tókum þátt var allt á netinu
en þá var þema keppninnar sam-
band (e. Contact), vegna Covid.
Þá þróuðum við tvíþætt konsept
þar sem fólk deildi sögum af upp-
lifunum sínum af Covid tímabil-
inu sem Harmoney setti í grafískar
myndir sem birtust svo á skjánum
meðan ég spilaði verkið Torrek
eftir Jón Leifs. Í lokin spilaði ég svo
verkið Vökudraum eftir Jón Leifs,
á meðan sögur fólks af því hvað það
hlakki til að gera þegar heimsfar-
aldrinum lyki birtust á skjánum, allt
myndskreytt af Harmoney. Þannig
var pælingin tvíþætt; sorg í faraldr-
inum og von yfir framtíðinni. Í fyrra
var þemað svo framtíðarskógar (e.
Future Forest) í tengslum við lofts-
lagsbreytingar. Harmoney sýnir
mér þá tæki sem er lítil tölva með
skynjara og skynjar rafleiðni í líf-
rænum hlutum. Við skynjuðum raf-
leiðni í plöntum og fáum svo gögn
í tölvuna sem við gátum notað
til að búa til tóna. Í stuttu máli
breyttum við gögnunum í hljóm-
borð og bjuggum þannig til tónlist
úr plöntum. Við vildum nota þetta
til að sýna fólki að við, bæði mann-
fólk og plöntur, erum bara atóm og
rafmagn og búin til úr sama efninu.
Ég uppgötvaði í náminu úti hvað ég
er tengd náttúrunni heima á Íslandi
og þau tengsl urðu innblástur-
inn fyrir þetta verkefni. Ég spilaði
svo Claire De Lune eftir Debussy
og undir var svo plöntutónlistin.
Svo var gagnvirkt myndband af
plöntu sem hreyfðist í samræmi við
,,Hafnarfjallið hefur aldrei verið eins fallegt“
Rætt við heimsfarana og systkinin Önnu Þórhildi og Bjarka Þór frá Brekku
Anna Þórhildur og Bjarki Þór eru bæði nýflutt heim til Íslands eftir námsdvöl erlendis. Bjarki klárar doktorsnám sitt nú í
september og Anna lauk nýverið meistaraprófi í píanóleik.
Bjarki Þór tekur hér við verðlaunum fyrir bestu vísindagreinina sem skrifuð var af
ungum vísindamanni árið á undan, á ráðstefnu Alþjóðasamtaka stjórnmálasál-
fræðinga sem haldin var í Aþenu í júlí síðastliðnum.