Leikhúsmál - 01.06.1950, Blaðsíða 18

18
Leikhúsmál
Nýársnóttin. Álfakóngurinn, efst miðsviðs, Indriði Wo.age.
honum þann glæsilega búning, sem Indriði
Einarsson ætlaðist til og þráði; þar gaf að
líta fagran súlnasal og álfaborgir, skrautleg-
an klæðnað, dans ungra meyja og sveina.
Leikendurnir fóru vel með hlutverk sín að
fáum undanskildum, og sumir ágætlega. Þóra
Borg var Áslaug álfkona, tíguleg og mild,
en Indriði Waage álfakóngurinn, hinn grimm-
lyndi harðstjóri, og hefði mátt standa af hon-
um sterkari stuggur, sópa meir að honum.
Af fólkinu á bænum er sérstök ástæða að
minnast á Arndísi Björnsdóttur, Hildi Kal-
man og Val Gíslason, allt skemmtilegar og
fyndnar persónur og rammíslenzkar í bezta
lagi, að ógleymdri Bryndísi Pétursdóttur, sem
bjargaði hlutverki Guðrúnar með æskuþokka
sínum og barnslegri alvöru. Alfreð Andrés-
son, hinn margfrægi skopleikari, var flakk-
arinn Gvendur snemmbæri og allur hinn kát-
legasti sem vænta mátti, en tókst þó ekki að
vekja verulegan hlátur í salnum, og má af
því ráða að lítil muni áhrif „Nýársnætur-
innar“ á leikhúsgesti okkar daga.
Álfameyjarnar og Jón. Frá vinstri: Mjöll:
Steinunn Bjarnadóttir. Heiðbláin: Elín Ingv-
arsdóttir. Ljósbjört: Inga Laxness. Jón: Bald-
vin Halldórsson.