Fréttablaðið - 31.12.2022, Side 24

Jörundur: Ég náði alla vega 1,0 á
einum tímapunkti en ég held að við
höfum ekki farið mikið ofar en það.
Halldór: Það sem ég held að sé
erfiðast við þetta er að viðhalda
þessu, að halda sér í 0,5 held ég að
sé helvíti erfitt.
Hilmir: Já, að þurfa alltaf að vera
eitthvað að sötra vín, það er hrika-
lega erfitt.
Allir skella þeir upp úr aftur og
greinilegt er að allir skemmtu þeir
sér vel í rannsóknarvinnunni.
Jörundur: Það var áhugavert
þegar við vorum að prófa þetta
að það er svo mikill munur á því
þegar þú ert í 0,5 prómillum, sem
er kannski á milli einn og tveir
bjórar, þá er maður ekki fókuslaus,
maður er bara léttari og hressari, til
í allt og rosa brattur. Svo um leið og
maður er kannski kominn í 0,7, þá
er fókusinn minni og maður heldur
illa þræði og svona, en þetta ástand,
0,5, manni líður rosalega vel þannig.
„Þetta er algjört töfraástand,“
bætir Hilmir Snær glettinn við.
Halldór: Maður ætti kannski að
prófa að vera svona í nokkra daga.
Jörundur: Já, kannski ættum við
að gera það.
Halldór: Þeir prófa þetta í leik-
ritinu en þetta er náttúrulega bara
skáldskapur, við þurfum að prófa
þetta í alvörunni bara í nokkra
daga. En trixið og galdurinn er nátt-
úrulega að halda sig bara í 0,5, það er
svo auðvelt að fara upp fyrir þetta.
Jörundur: Já, við þyrftum að
passa okkur að leiðast ekki út í meiri
neyslu og vitleysu.
Þorsteinn: Það eru alls konar
flækjur í þessu, þessir gæjar eru líka
að reyna þetta í vinnunni og það er
náttúrulega margreynt í leikhúsi að
það virkar ekki. Við þekkjum alveg
okkar mörk.
Breyttar drykkjuvenjur
Svo hefur verið talað um það undan-
farið að drykkjumenning Íslendinga
sé að breytast. Fólk sé meira að fá sér
einn til tvo bjóra eða vínglös, ekki
bara að djamma og taka túra. Hvað
finnst ykkur um það?
Hilmir: Já, ég held að þetta hafi
mikið breyst en auðvitað er þessi
túramenning enn þá til í okkur.
Þorsteinn: Eins og í leikhúsinu er
þetta bara eins og með flugstjóra,
f lugstjóri er ekkert að fara að fá sér
einn eða tvo áður en hann tekur
vélina á loft, við gerum þetta ekki.
Þetta eru bæði skrifaðar og óskrif-
aðar reglur í leikhúsi, þú bara gerir
þetta ekki.
Jörundur: Ekki lengur, þetta var
gert.
Þorsteinn: Já, í gamla daga, en
núna er þetta bara ekki gert.
„Þetta var því miður aflagt,“ segir
Halldór og kaldhæðnin skín svo
skýrt úr rödd hans að hinir þrír
hlæja hátt.
„En ég held að fólk sé meira að fá
sér kannski einn bjór í hádeginu og
eitthvað svona en það hætti ekki að
detta í það um helgar á móti, allt hitt
hefur bara bæst við,“ bætir hann við.
Gaman á gamlárskvöld
En nú eru áramót, hvernig er gaml-
árskvöld hjá ykkur? Sumir segja að
þetta sé besti dagur ársins, aðrir
segja þetta versta dag ársins, hvað
finnst ykkur?
Jörundur: Það fer mikið eftir
því hvað maður er að gera, ég er
ekki mikið fyrir að fara niður í bæ
kannski en ef maður er með góðu
fólki á góðum stað getur þetta verði
alveg frábært.
Halldór: Mér finnst ógeðslega
gaman á gamlárskvöld, borða
góðan mat og hitta skemmtilegt
fólk, skála og skjóta upp flugeldum.
Hilmir: Já, gamlárskvöld finnst
mér oft skemmtilegra en jólin, það
er svona öðruvísi gleði, gaman að
vera saman og labba upp á Skóla-
vörðuholtið, sjá fólkið og f lugeld-
ana.
Jörundur: Þetta eru líka svo skýr
tímamót, maður getur skilið eftir
ýmsa hluti sem maður vill ekki hafa
með sér og það er bjart fram undan.
Halldór: Sumir verða bara mjög
sorgmæddir á gamlárskvöld, svona
melankólískir og finnst þetta erfitt.
Hilmir: Já, ég held að maður eigi
heldur aldrei að búast við of miklu.
Ef maður gerir sér of miklar vonir
um að þetta eigi að vera svo ótrú-
lega gaman þá verður maður bara
fyrir vonbrigðum.
Halldór: Já, þetta átti alltaf að
vera besta kvöld ársins, mesta
djammið.
Þorsteinn: Það er ávísun á von-
brigði.
Eruð þið mikið að sprengja?
Hilmir: Ég er eiginlega löngu
hættur því.
Halldór: Ég kaupi alltaf einn
pakka, fer niður í Þrótt, styrki mína
menn og kaupi af þeim flugelda.
Jörundur: Ég kaupi bara einhver
smá blys og eitthvað fyrir strákinn
minn.
Þorsteinn: Sama hjá mér, ég
kaupi bara eitthvert algjört lágmark
fyrir stelpurnar mínar, þær eru líka
hálf hræddar við þetta svo þetta
er eitthvert smotterí úti á svölum
og við borðum yfirleitt heima og
horfum á skaupið þannig að ég eyði
þessu kvöldi bara alltaf í að horfa á
sjálfan mig.
Já, þú ert búinn að vera í mörgum
skaupum síðustu ár?
Þorsteinn: Já, ég held að þetta sé
14. skiptið á 16 árum.
Þannig að áramótin fyrir þér eru
öðruvísi en fyrir mörgum öðrum? Þú
veist alltaf hvað er í skaupinu?
Þorsteinn: Nei, sko, það er nefni-
lega orðið þannig í dag að við vitum
ekkert hvað er í skaupinu nema það
sem við gerum.
Þorsteinn, Hilmir, Jörundur og
Halldór eiga það ekki einungis
sameiginlegt að hafa leikið jóla-
sveina heldur hafa þeir allir leikið
í áramóta skaupinu. En ekki horfa
f leiri á neinn þátt í sjónvarpi en
áramótaskaupið.
Hvernig tilfinning er það að vera
í sjónvarpsefni sem svona margir
horfa á og allir á sama tíma?
Halldór: Maður spáir einhvern
veginn ekkert í því.
Jörundur: Nei, en það er ákveð-
inn heiður að fá að leika í skaupinu,
fá að vera í þessum þætti sem til-
heyrir allri þjóðinni.
Halldór: Það sagði mér einn
stjórnmálamaður einu sinni að það
væri rosa gott ef Sigmund teiknar
þig, þá ertu að slá í gegn. Ef Spaug-
stofan tekur þig fyrir þá ertu að gera
virkilega góða hluti, en ef þú kemur
í skaupinu þá ertu bara búinn að
meika það sem pólitíkus.
Þið hafið þá sýnt þeim nokkrum
að þeir séu búnir að meika það?
Þorsteinn: Já, ég er búinn að
taka ótrúlegustu týpur, stundum
er ég bara: Ha? Af hverju er verið að
kasta mig í þetta? Til dæmis Karl
Sigurbjörnsson, fyrrverandi biskup,
Ástþór Magnússon, Goddur, Björg-
ólfur Thor eða bara hvað sem er, ég
er alltaf jafn hissa.
Hilmir: Þú ert bara svo mikið
kamelljón og geggjaður leikari.
Þorsteinn: Og Ragna Fossberg er
líka góð sminka, við vinnum þetta
saman.
Ágætt og alls konar ár
En þetta ár, hvernig er það búið að
vera?
Halldór: Bara ágætt og alls konar.
Jörundur: Maður er svona að
losna úr Covid-hlekkjunum.
Halldór: Já, og um leið og við
erum að sleppa undan Covid þá
byrjar þetta helvítis stríð í Úkra-
ínu. Ég tók þetta rosalega inn á mig.
Fyrstu mánuðina sá ég bara fyrir
mér að það væri að koma kjarn-
orkustríð og heimsstyrjöld, ég sá
það fyrir mér. Svo einhvern veginn
minnkaði það hjá mér en ég horfði
ekki á fréttir, ég var svo hræddur
við þetta, og forðaðist bara allt sem
tengdist þessu, þetta er svo eldfimt.
Hilmir: Já, og þetta vofir enn yfir,
þetta er alls ekki búið og er hræði-
legt ástand.
Þorsteinn: Þetta er sérstakt ár hjá
mér af því að ég fór í fyrsta skipti á
fastan samning í leikhúsi, mig hafði
lengi langað til þess og það er frá-
bært að vinna hérna í Borgarleik-
húsinu. Það er rosalega góður starfs-
andi og frábærir félagar, mikil svona
fjölskyldustemning og mér finnst
gaman að mæta í vinnuna, ég stend
sjálfan mig að því að vera mættur
fyrr í vinnuna en ég á að gera.
Þorsteinn hefur undanfarin ár
leikið mikið í kvikmyndum og verið
á miklu flakki.
Svo það er nýtt fyrir þig að vera
með fastan vinnustað, vera ekki
alltaf á f lakki í einu verkefni hér og
öðru þar?
Þorsteinn: Já, að vera ekki alltaf
í einhverri rútu að skipta um bún-
ing í skítakulda, hér erum við með
herbergi með bedda og skrifborði,
þetta er algjör lúxus. Jafnvel betra
en hjólhýsin.
En næsta ár, hvað er fram undan?
Hilmir: Við verðum voðalega
mikið að leika þetta verk, fram eftir
öllum vetri spái ég. Maður getur
auðvitað ekkert sagt fyrir fram en
við auðvitað vonum að margir vilji
koma og sjá þetta, svo verður bara
tíminn að leiða það í ljós.
Jörundur: Það er alla vega stemn-
ing fyrir þessu og búið að seljast
rosalega vel.
Þorsteinn: Já, alveg rosalega vel,
það er uppselt á tugi sýninga.
Halldór: Þetta verður ár friðar og
kærleika og góðra veiðitúra.
Þorsteinn: Já, ég tek undir það,
vona að þetta verði gott veiðisumar.
Jörundur: Ég er ekki eins ötull
veiðimaður og þeir þrír, ég er að
vona að þeir séu að fara að bjóða
mér með – það er nú ekki enn
komið.
„Já, já, já, við verðum að finna út
úr því, þú kemur með okkur,“ segir
Hilmir og Halldór og Þorsteinn taka
undir.
Þannig að veiðisumarið mikla er
sumarið 2023?
Hilmir: Já, það er samt eiginlega
á hverju ári, maður vonar það alltaf
að sumarið verði besta veiðisumar
aldarinnar.
Þorsteinn: Já, sumarið er líka
okkar frí, við sem vinnum í leik-
húsi erum alltaf að vinna á kvöldin
og um helgar allan veturinn, það
má eiginlega telja þá á fingrum ann-
arrar handar, dagana sem við erum í
fríi. Svo við erum allir spenntir fyrir
sumrinu, veiðisumrinu 2023. n
Hilmir Snær,
Halldór,
Jörundur og
Þorsteinn á æf-
ingu á verkinu
Mátulegum
sem byggt er
á dönsku kvik-
myndinni Druk.
Mynd/HeiMir
SverriSSon
Svo um leið og maður
er kannski kominn í
0,7 þá er fókusinn
minni og maður held-
ur illa þræði og svona.
Jörundur Ragnarsson
Við borðum yfirleitt
heima og horfum á
skaupið þannig að ég
eyði þessu kvöldi bara
alltaf í að horfa á
sjálfan mig.
Þorsteinn Bachmann
24 Helgin 31. desember 2022 LAUGARDAGURFréttablaðið