Rökkur - 01.04.1949, Blaðsíða 4

Rökkur - 01.04.1949, Blaðsíða 4
4 R Ö K K U R bær ,að er liann var tuttugu og þriggja ára gamall fann hann upp reikningsaðferð, sem siðar hefir verið mikið notuð meðal vísindamanna um lieim allan. Fyrst liélt hann þessari uppgötvun sinni lcyndri, sökum meðfæddrar hæversku, en nokkurum ár- um síðar, er aðrir komu fram og kröfðust heiðursins af henni, gaf Newton sig fram og sannaði rétt sinn. Á miðjum námsárum Newtons í Cambridge hrauzt út drepsóttin mikla í London og barst á skömmum tima til Cambridge. Yegna sýking- arhættu voru stúdentarnir sendir heim og liáskólanum lokað um slundarsakir. Fyrir Newton var þetta dulbúin hlessun, því að nú fékk liann tækifæri til að gera tvær sín- ar mestu uppfinningar. Ófullnægjandi rannsóknatæki. Frá harnsaldri hafði hann haft yndi af stjörnufræði og i Cambridge hafði hann oft tímunum saman setið fram á nætur og athugað gang himintunglanna. Brátt varð liann óánægður með stjörnu- sjónauka þá, er þá voru not- aðir, en þeir voru líkir sjón- auka þeim, er Galileo hafði búið lil og fundið i sólblett- ina, og dali og fjöll á tungl- inu. Þessir sjónaukar gáfu oft óljósar og jafnvel skakk- ar myndir. Stundum sýndu glerin liti, þar sem engir litir voru. Newton ályktaði sem svo, að þetta hlyti að stafa af ónákvæmri byggingu, og hann varði mörgum tímum i að slípa og fága ýmiskonar gler í sjónauka sína. Hann gerði fjölda tilrauna með þrístrent gler (prisma) og bju'gði gluggann á herberg- inu sínu, þannig', að ljósið komst aðeins inn um örmjótt gat á gluggahlerunum. Fyrir innan gatið setti hann svo prismu. Þegar sólargeislarn- ir féllu í gegnum gatið inn í dimmu herbergisins fóru þeir í gegnum prismað og lentu síðan á veggnum á móti_ Þá uppgötvaði Newton. að liinn hvíti sólargeisli greindist á veg'gnum og' myndaði undur_ fagurt litband. Hann varð svo hugfanginn af þessari uppgötvun sinni ,að liann gerði tilraunina aftur og aft- ur. Alls taldi hann sjö liti: rauðan, rauðgulanl gulan, bláan, Indíabláan og fjólublá- an. Til þess að ganga úr skugga um að litimir stöfuðu ekki af galla í prismanu, gerði hann tilraunir með
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Rökkur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Rökkur
https://timarit.is/publication/1770

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.