Veiðimaðurinn - 01.09.1958, Blaðsíða 24

Þegar Heimir missti laxinn tvisvar.
Frásögn Þorsteins Schevings.
ÞAÐ var í Laxá í Aðaldal fyrir nokkr-
um árum. Sæmundur Stefánsson átti
veiði fyrir neðan Æðarfossa síðari hluta
dags og kom heim um kvöldið þungt
hugsandi og tautaði eitthvað, sem mönn-
um heyrðist vera ljótt. Þegar hann var
spurður, hvað áhyggjum hans ylli, svar-
aði hann því ekki strax, en bar fram aðra
spurningu:
„Hverjir eiga að vera niðurfrá í fyrra
málið?“ Honum var sagt áð það va^rum
við Jón aðmíráll Einarsson og mundi
Heimir verða með okkur sem leiðsögu-
maður.
„Þið verðið að hafa með ykkur byssu"
segir Sæmundur. „Það er selur í ósnum.
Ég sá selbitinn 14 punda lax í Miðfossi“
Lýsti hann fiskinum nákvæmlega, bæði
vaxtarlagi, lengd hans í sentimetruin, að
mig minnir, og hvar sárið væri á honum
eftir selinn.
Morguninn eftir fórum við veiðifélag
arnir niðureftir, en byssulausir. Þegar
pangað kom skiptum við veiðisvæðinu
þannig, að Jón fór í Fosshyl, en við
Heimir í Miðfoss. Þegar ég hafði rennt
ekki verið með, því hann hefði sannfrétt
að veiðiferð þessi hefði verið bráð-
skemmtileg, en við höfðum oft verið
saman á laxveiðum, án söngs, en eftir-
minnilegum samt.
Gisli Magnússon.
mnii
Scheving að segja sögu við ána.
örlitla stund varð ég var og litlu síðar
er fiskur á. Þá gellur í Heimi:
„Nei, Scheving, þú ert kominn með
Skjónal“
Ég sá vitanlega ekkert til fiskjarins, en
Heimir fylgdist vel með öllu, og allt í
einu hrópar hann:
„Nei, hann er lúsugurl" og hafði hann
talið á honum allar lýsnar áður en ég sá
hann. Segir nú ekki af viðureigninni fyrr
en ég er kominn niður með laxinn, hefi
fullþreytt hann og landað honum. Kom
þá í ljós, að allt stóð heima — lýsing
Sæmundar og lúsatalning Heimis. Fórum
við síðan aftur upp að fossinum, og nú
22
Veimmaðurinn