Veiðimaðurinn - 01.09.1958, Blaðsíða 29

landi, en í eitt skiptið tók félagi minn
mig með sér inn í Elliðaár til þess að sýna
mér laxveiði. Þá dró ég minn fyrsta lax.
Svo getið þið nú getið ykkur til um á-
framhaldið. Ég keypti mér strax veiði-
stöng og allt tilheyrandi og notaði eftir
það hverja frístund og livert tkifæri til að
renna fyrir lax, þó nærri eingöngu með
flugu, því að með ltana byrjaði ég og luin
hefur alltaf reynzt mér bezt. Allan þenn-
an tíma veiddi ég nær eingöngu í Elliða-
ánum, því að ekki var mögulegt að fara
langt frá bænum þar eð viðdvölin í landi
var vanalega svo stutt. Þá var alltaf hægt
að komast að í Elliðaánum. Aðsóknin var
í þá daga ekkert lík því sem nú er. En
þegar fór að þrengjast um, steinhætti ég
að veiða þar og hef ekki gert það nú í
mörg ár. Eftir það var ég nokkur ár í
Kjósinni og veiddi oft vel, einkanlega á
miðsvæðinu í Laxá. Þó að mér þætti
ákaflega gaman að þessu, reyndist það of
tímafrekt, því yfirmenn á togurum þurfa
mörgu að sinna, þegar þeir eru í landi,
og þess vegna datt það einu sinni í mig,
að steinhætta og selja allt mitt laxveiði-
tithald. Það var árið 1938. Ég fól kunn-
ingja mínum að selja stöngina mína, sem
var 13 feta Allcock, flugustöng, ásamt öllu
tilheyrandi. Ég setti verðið á 300 krón-
ur. Næst þegar ég kom í land frétti ég
að hún hefði ekki gengið út, þótti of dýr.
Þá hljóp í mig þrái. Það var líklega bezt
að lialda áfram að veiða!
Ennþá á ég þessa stöng og hefi margan
laxinn dregið á hana síðan.
Eftir að ég gekk í Stangaveiðifélagið
sköpuðust tækifæri til að kynnast fleiri
ám, og af öllum þeim ám, sem ég lieli
kynnzt síðustu áratugina, finnst mér
Laxá í Leirársveit sú skemmtilegasta. Að
vísu er Laxá í Þingeyjarsýslu dásamlcg,
en ég hefi aldrei verið sérlega Ireppinn
þar. Samt fékk ég þar stærsta laxinn, sem
ég hef veitt, 27 pd. liæng, árið 1943.
Þegar ég nú lít yfir liðin ár og hugsa
til allra þeirra landa, allra þeirra
skemmtistaða og allrar þeirrar náttúru-
fegurðar, sem ég heli séð erlendis, þá
finnst mér það blikna í samanburði við
íslenzkar laxveiðiár, því að þar hefi ég
eytt mörgum af mínum ánægjulegustu
frístundum.“
•
Veiðimaðurinn óskar Sigurði til ham-
ingju með þessi merku tímamót í ævi
hans, þótt sjálfur afmælisdagurinn sé fyr-
ir nokkru liðinn. Hann er einn af virðu-
legustu öldungum Stangaveiðifélags
Reykjavíkur, og einn þeirra fáu, er þess-
um aldri liafa náð, og stunda enn stang-
veiði sem ungir væru.
Myndin, sem fylgir þessum línum, er
tekin af Sigurði við Ljónið í Laxá í Leir-
ársveit, á afmælisdaginn. Hann er þar að
þreyta einn afmælislaxinn. Forsíðumynd-
in er einnig af honum. Hún er tekin
Iieima við veiðihúsið.
Skrifstofa
S.V.F.R.
að Bcrgstaðastræti 12B, verður framvegis
opin á mánudögum kl. 5—6 e. h. Sími
19525.
Þar er einnig afgreiðsla Veiðimannsins.
Stjórn S. V. l'. R.
Vf.iðimourinn
27