Veiðimaðurinn - 01.03.1959, Síða 38
ir eftir, en annar litbúnaðnr fluttnr vfir
ána á bátnnm í þremur ferðum, og slegið
upp tjöldum r ið Snjóölduvatn og gist þar
um nóttina. Árla morguns næsta dag var
ferðinni haldið áfram í bezta veðri og
siglt eftir Snjóölduvatni í norðaustur í
stefnu á Onýtavatn, en á þeirri leið urð-
um við tvívegis að draga bátinn á sjálfum
okkur yfir land eða höft, sem eru ca.
500—600 metrar, og sigla ónefnt vatn,
sem er vestan undir Ónýtafelli ca. 1 km.
að lengd. Þá sigldum við norðaustur eftir
Onýtavatni upp í kvíslar, sem eru á milli
þess og Grænavatns. \hð kvíslarnar héld-
um við kyrru fyrir um hríð, virtum fyrir
okkur landið og fórum gönguferðir um
nágrennið, tii þess að athuga hvert bezt
væri að halda til þess að koma bátnum
í Skálavatn, en þangað var ferðinni heitið.
Sú leið, sem við áltiun að baki frá Svarta-
krók, er heldur ömurleg, að mestu sand-
öldur og auðn milli gróðursnauðra vatna
með einmana hvönn hér og þar. En hér
fór landslagið að breytast. Nokkrir gróð-
urblettir og hraun-nibbur upp úr sandin-
um. Við Skálavatn var eins og að koma
á vin í eyðimörk. Þar er gróður í bezta
lagi og hvannir sem skógur á að líta,
enda var nú veðrið orðið eins og bezt
verður á okkar fagra landi um há veiði-
tímann.
Þegar \ ið höfðum valið okkur leið tók-
uin við bátinn í tog og drógum hann yfir
á Skálavatn og var þetta lang erfiðasti
kaflinn, sem við þurftum að draga bát-
inn í allri ferðinni.
Eftir Skálavatni sigldum við í norður
og hugðumst tjalda við norðurenda þess,
en þegar þanga'ð kom, sáum við að miklu
skemmtilegra var við Tjaldavatn, sem
er lítið vatn norðan við Skálavatn. Dróg-
um við því bátinn yfir eiði, sem er milli
vatnanna og reistum tjöldin norðan við
Sigling (í Skálavntfii.
vatnið og vorum þar með komnir á þann
stað, sem \ ið ætluðum að liafa fvrir bæki-
stöð í vikutíma. 16. júlí rann upp bjartur
og fagur. Nutum við blíðunnar um
stund, en fórum síðan að huga að veiði-
búnaði okkar.
Ætlunin var að fara að Stóra Fossvatni
til vei'ða, en þar höfðum við komið sum-
arið áður, og fengið þar alla okkar veiði,
þó lítil væri, og höfðum reynslu fyrir því,
að fiskurinn þar tekur l\ezt frá kl. 9—11
og 4—7 að deginum. Þegar við höfðum
tekið til veiðiáhöld okkar og fengið okk-
ur morgunkaffi, lögðum við upp í veiði-
ferðina. Stóra Fossvatn er um 2 km. frá
tjöldunum, eða um hálftíma labb. Um
kl. 10 fórum við að kasta, en okkur til
mikillar furðu, urðum \ ið ekki varir og
þegar maginn fór að segja til sín, fórurn
við lieim í tjöld án þess að hafa fengið
í soðið. Átum við dósamat og biðum þess
54
Veiðimaðurinn