Skipulagsmál höfuðborgarsvæðisins - 01.04.1984, Side 23

SKIPULAGSMÁL HÖFUÐBORGARSVÆÐISINS
23
TAFLA I
MANNAFLAÞRÓUN 1963 - 1979
1963 % 1970 % 1979 %
LANDBÚNAÐUR 9.254 13.7 9.773 12.1 6.665 6.9
SJÁVARÚTVEGUR 11.143 16.5 11.792 14.5 14.373 14.2
IÐNAÐUR 12.040 17.8 14.114 17.4 18.109 17.9
OPINBER STÖRF 11.635 17.2 17.707 21.8 25.287 25.0
ANNAÐ 23.445 34.7 27.716 34.2 36.238 35.8
SAMTALS 65.517 100.0 81.102 100.0 101.002 100.0
TAFLA II
DREIFING VINNUAFLS Á GREINAR (1955-1975)
UPPLÝSINGAR ÞJÓNUSTA IÐNAÐUR (I.M.T. BYGCíINGARIÐN. OG FISKIÐN.) LANDBÚNAÐUR OG FISKVEIÐAR
JAPAN 17.9 29.6 18.4 22.7 31.3 33.8 32.4 13.9
SVÍÞJÓÐ 26.0 34.9 26.8 29.8 36.5 30.6 10.7 4.7
BRETLAND 26.7 35.6 27.5 27.0 40.4 34.2 5.4 3.2
BANDARÍKIN 30.5 41.1 19.1 24.1 38.4 31.5 12.0 3.3
V-ÞÝSKALAND 18.3 33.3 20.9 25.9 38.3 35.1 22.5 5.8
FRAKKLAND 20.3 32.1 24.1 28.1 36.9 29.9 24.7 9.9
ÍSLAND (1975) 47.5 37.7 14.8
(1981) 50.9 36.8 12.3
(1982) 52.7 34.2 13.1
Ekki er nokkur vafi á því, að-
mögulegt er að byggja upp hátækni-
iðnað á íslandi. Á sama tíma og
Japanir þróa sjálfvirka fataverks-
miðju, gætu íslendingar þróað sjálf-
virka fiskvinnslustöð, sem síðan
væri unnt að selja víða um heim.
Slíkt gæti verið upphafið að öf-
lugum rafeindaiðnaði hér á landi.
íslendingar gætu gerst sérfræðingar
í nýtingu jarðvarma, bæði við iðn-
aðarframleiðslu, fiskeldi og ylrækt,
svo eitthvað sé nefnt. Við ættum að
geta þróað margvíslegar vöruteg-
undir, heil kerfi og einfaldlega
þekkingu, sem mögulegt væri að
flytja út.
Höfuðborgarsvæðið væri að ýmsu
leyti heppilegasti staðurinn fyrir
slíkan iðnað. Á þessu svæði eru
Háskóli íslands, Tækniskóli ís-
lands, iðnskólar og fjölbrautaskólar
auk rannsóknastofnana atvinnuveg-
anna og ættu þar því að vera að-
stæður til öflugrar rannsókna- og
þróunarstarfsemi, sem er nauðsyn-
legur grundvöllur að öflugum há-
tækniiðnaði. Hér kemur á móti, að
mun auðveldara er að fá áhættufj-
ármagn, séu fyrirtæki staðsett utan
höfuðborgarsvæðisins vegna þeirr-
ar byggðastefnu, sem hér hefur ver-
ið fylgt. Kominn er tími til, að at-
vinnustefna íslendinga verði endur-
skoðuð þannig, að sókn í atvinnu-
málum verði möguleg. Ljóst er, að
lífskjör þjóðarinnar munu halda
áfram að versna verði ekki byggt
upp atvinnulíf, sem byggist á há-
tekjugreinum. Búa verður þannig
um hnútana, að þessar greinar geti
þróast, og uppbygging þeirra má
ekki vera undir byggðastefnu kom-
in. Það er nægjanlegt fé til fjárfest-
ingar á íslandi. Undanfarna áratugi
hafa íslendingar eytt hærra hlutfalli
þjóðartekna í fjárfestingu en flestar
aðrar þjóðir heims. Þessi fjárfesting
hefur einfaldlega ekki nýst sem
skyldi. Nú verður að snúa við blaði
og meta alla fjárfestingarvalkosti á
sama grundvelli án tillits til þess,
hvort um sé að ræða landbúnað,
sjávarútveg eða iðnað og án tillits
til staðsetningar. Sé þetta gert má
búast við, að hér rísi mörg lífvænleg
fyrirtæki, sem byggja afkomu sína á
þekkingu og tækni í framtíðinni.