Almanak skólabarna - 01.01.1952, Side 44

42
svammlaði út að steininum, þar sem skelfrosk-
amir lágu, og fór nú að snúa þeim við, svo
sólin gæti þerrað báðar hliðar skeljanna. —
Og nú opnuðust skeljamar smám saman svo
björnin gat með hægu móti tekið til snæðings.
Ég var nokkum tíma að skilja ráðkænnsku
þvottabj amarins.
Við jafnan hita hafði smám saman dregið
allan mátt úr skelfroskinum, svo að hann varð
að gefast upp fyrir hinum skynsama þvotta-
birni.
II.
Eitt sinn bar flækings kött að dyrum mín-
um, og mjálmaði hann mjög ámótlega.
Ég vildi gjaman sýna kettinum vorkunn-
semi og reyni að tæla hann inn og gefa hon-
um mjólk, en það var ekki við það komandi.
Hann mjálmaði hinn órólegasti og fór svo
af stað frá dyrunum í áttina að útihúsi þar
í nánd. Ég skyldi ekkert í þessu, en af ein-
hverri óljósri meðaumkun fylgdi ég kisu eftir,
og elti ég hana nú alla leið inn í hlöðu og
upp á hlöðuloftið, en þar fann ég f jóra blinda,
ósjálfbjarga kettlinga. — Þetta var einkenni-