Þingtíðindi Alþýðusambands Íslands ... - 13.11.2000, Qupperneq 18

að verða það afl sem getur staðið uppi í hárinu á þeim alþjóðlegu öflum sem
neita heimsbyggðinni um félagslegt réttlæti og ákvarða framtíð hennar?
Ég held að við vitum það öll að í svörunum sem við leitum, sem þið leitið
að þessa viku, felst að það er nauðsynlegt að við breytum okkur sjálfum, hver-
ju og einu að verulegu leyti. Við vitum að gildin sem verkalýðshreyfingin
stendur fyrir eru algild, óháð tíma og rúmi. En geta okkar til að halda þeim á
lofti og verja þau kemur alltaf til með að hvíla á skipulögðum styrk samstöð-
unnar. Einu sinni var nóg að sýna þá samstöðu í hverju landi fyrir sig. A 21.
öldinni er vígvöllur verkalýðsbaráttunnar heimurinn allur. Til að félagslegt
réttlæti geti orðið alþjóðlegt, þarf skipulögð samstaða að vera alþjóðleg. Saga
verkalýðsbaráttunnar hefur sýnt hvað getur áunnist með samstöðunni. Nú er
tímabært að sýna það aftur. Verkalýðshreyfmgin getur unnið stríðið um al-
þjóðavæðinguna og við munum vinna það. Þakka ykkur fyrir.
s
Avörp annarra gesta
Næstur talaði Tom Saxén, framkvæmdastjóri Norræna verkalýðssambandsins
- NFS. Hann kvaðst sérstaklega ánægður með að fá að ávarpa þetta þing. Hann
sagðist hafa fylgst með þátttöku Islands í norrænu samstarfi á undanfömum
árum. Hann sagði áherslur í NFS á undanförnum ámm ekki síst hafa miðast
við þátttöku Norðurlandanna í evrópsku samstarfi, en nú væm ný sjónarmið að
ryðja sér til rúms. Auk áherslunnar á starfið innan og í tengslum við Evrópu-
sambandið, væri nú jafnframt mikið rætt um samstarf við Eystrasaltsríkin.
Hann sagði að stækkunarferli Evrópusambandsins sem nú væri í gangi, stillti
NFS frammi fyrir ákveðnum spumingum. Þar væru mál sem snerust um
grundvallarréttindi launafólks og sameiginlega samninga, þvert á landamæri
þjóðríkja.
Saxén sagði að auk þess sem NFS kæmi til með að beina sjónum að þess-
um atriðum, kæmi það einnig til með að fylgjast náið með og beita sér í mál-
um sem snertu vinnumarkaðsmál, atvinnumál og velferð. Að lokum óskaði
hann þinginu alls hins besta.
Næstur tók til máls Sæmundur Arnason, formaður Félags bókagerðar-
manna. Hann fjallaði um sigra og ávinninga verkalýðshreyfingarinnar á und-
anförnum áratugum. Nú væri litið á margt af því sem áður hefði áunnist sem
sjálfsögð mannréttindi og það vildi stundum gleymast að það kostaði þrotlausa
baráttu að ná því fram. Þetta mætti ekki gleymast og þyrfti að rifja upp reglu-
lega, einkum fyrir yngri félaga. Hann nefndi sérstaklega orlofsrétt, veikinda-
daga, atvinnuleysisbætur og sjúkrasjóði í þessu sambandi.
16