Þingtíðindi Alþýðusambands Íslands ... - 13.11.2000, Qupperneq 79

mannréttindi. í þessu sambandi væri nauðsynlegt að byrja strax á fyrstu stig-
um og því þyrfti ekki síst að beina sjónum að menntakerfinu og félagsmótun-
arhlutverki þess.
Að lokum fjallaði Þórunn lítillega um kynferðislega áreitni á vinnustöðum
og hvernig bregðast eigi við henni. Það væri brýnt að verkalýðshreyfingin
gangi fram fyrir skjöldu í baráttunni gegn kynferðislegri áreitni og öðru einelti
á vinnustöðum.
Þórunn hafði jafnframt framsögu um aðra umræðu. Hún kvað nefndina
hafa haldið tvo fundi og þátttaka hefði verið mikil. Nefndin gerði nokkrar til-
lögur um viðbætur við tillögur miðstjórnar.
Umræður voru engar og var tillagan borin undir atkvæði. Hún var sam-
þykkt samhljóða. Samþykkt stefna í málaflokknum er birt í heild í Þingtíðind-
um.
Menntamál
Elínbjörg Magnúsdóttir hafði framsögu um menntamál við fyrri umræðu.
Hún fjallaði um sífellt vaxandi mikilvægi menntunar fyrir einstaklinga og
þjóðfélagið í heild. Því hefði Alþýðusambandið lagt aukna áherslu á mennta-
málin á síðustu misserum. Menntamál séu sameiginlegt hagsmunamál launa-
manna og atvinnurekenda. Stjómvöld hafi einnig skyldum að gegna. I máli El-
ínbjargar kom fram að menntun er ævistarf. Hún veiti einstaklingum lífsfyll-
ingu og gefi þeim tækifæri til að bæta stöðu sína á vinnumarkaði. Hún sagði
nauðsynlegt að líta á menntakerfíð sem eina heild. Það verði að byggja upp lif-
andi gmnnmenntakerfi sem búi ungt fólk undir þátttöku á vinnumarkaði. Um
leið verði að tryggja möguleika þeirra sem komnir eru út á vinnumarkað til að
bæta við sig, eða taka til við þar sem frá var horfið. Endur- og eftirmenntun
væri því ekki síður mikilvæg.
Verkalýðshreyfingin yrði að efla innviði sína og áhrif í samfélaginu og þarf
jafnframt að treysta grunn félagsmálafræðslunnar, auk þess sem mikilvægi
forystufræðslu innan hreyfingarinnar færi sífellt vaxandi. Það yrði að efla
sýnileika verkalýðshreyfingarinnar, ímynd og almannatengsl. Hér bæru allir
félagar ábyrgð. Alþýðusambandið þyrfti að njóta trúverðugleika og virðingar
fyrir starf sitt og styrk. Það þyrfti að bregðast við breyttum aðstæðum í þjóð-
félaginu og á vinnumarkaði. Enn fremur væri atvinnulífið sífellt að færast í al-
þjóðlegra samhengi sem kalli á virkt alþjóðastarf hreyfingarinnar.
Þrátt fyrir ákveðið andstreymi undanfarin ár, væru ýmis teikn á lofti um að
nú væri rétt að sæta lagi. Viðhorf og sjónarmið verkalýðshreyfingarinnar ættu
77