Ský - 01.06.1997, Blaðsíða 38

Drottningar
Kvöldverðargestir á krýningarkvöldinu voru 460 talsins og hafði starfsfólk i eldhusi og þjónstufólkið því í nægu að snúast.
inn er búinn. Það er erfitt að koma fram þannig klædd,“ segir
Sigurbjörg Jónsdóttir frá Sandgerði og lagar axlahlýrana á
glæsilegum kvöldkjólnum sínum.
Meira hárlakk, krullujám og rúllur, hárspennur milli tanna,
psssssst... og fleiri lakkbrúsar fara tómir á gólfið, kipraðar varir í
öllum tilbrigðum af rauða litnum.
Lófarnir rakir af spennu. „Heyrðu,“ segir ein Öskubuskan,
„getur þú hjálpað mér að spenna skóna?“
Kjól lyft upp fyrir ökkla, hreyfingamar tígulegar.
„Eg sá pabba þegar ég gekk fram á sviðið. Eg sá hversu stolt-
ur hann var, ég sá að hann var næstum því klökkur. Það var
punkturinn yfir i-ið á deginum, ekkert hefði getað gert mig
ánægðari,“ segir Guðlaug Kristbjörg Kristinsdóttir frá Eskifirði,
alsæl og afslöppuð. Við dyrnar baksviðs er ungur maður með
gjöf í fanginu handa sinni heittelskuðu, pakkað inn eins og
blómvendi, gnægð hinna forboðnu ávaxta; súkkulaði og sæl-
gæti.
„Þetta er handa kærustunni minni,“ útskýrir hann fyrir dyra-
verðinum, „hún hefur ekki bragðað neitt svona í tvo mánuði."
Gary Wake blaðamanni Skýja leiddist ekki ífélagsskap stúlknanna, en hann varfeginn
að þurfa ekki aðfara á svið íbaðfötum einum klœða.
Úrslitin liggja fyrir og stúlkurnar eru flognar í faðm fjölskyldu
og vina. Freyðivínið í flöskunum er orðið flatt og líflaust eins og
yfirgefin búningsherbergin.
36