Kraftur - 2023, Blaðsíða 25

Viðtal
Kristjana fór í sex sterkar lyfjagjafir og svo í
skurð aðgerð þar sem hægra brjóstið var tekið.
Hún ákvað að fara ekki í uppbyggingu og finnst í
raun skrýtið hvernig kerfið miðar að því að konur
fari í uppbyggingu eftir brjóstnám. „Ég er núna
búin að vera að fá lyf í æð á þriggja vikna fresti í
heilt ár og kláraði síðustu lyfja gjöfina núna í lok
apríl en verð á and hormóna töflum næstu 5-10
árin. Ég var heppin að æxlið hafði ekki dreift sér
og var því skurðtækt en í kjölfarið vildi ég alls ekki
fá púða sem taldir eru vera krabba meins valdandi,
eða færa fitu annars staðar af líkamanum til að fá
brjóst með tilheyrandi inngripi. Það er ekki eins og
líkaminn á mér sé ekki búinn að ganga í gegnum
nægilega mikið og það er ekki eins og ég þurfi
brjóst til að sinna mínu daglega lífi,“ bætir hún
við.
Búið að vera ógeðslega erfitt
Atli og Kristjana viðurkenna alfarið að þetta sé
búið að vera afskaplega erfitt tímabil hjá þeim.
„Ég missi bróðir minn í september, jarða hann í
byrjun október, um miðjan október sé ég ritstolnu
minningargreinina hans Reynis Traustasonar
í Mannlífi og svo missti ég vinnuna í byrjun
nóvember. Ofan á allt annað vorum við, og erum,
með tvö ung börn með öllu sem þeim tilheyrir.
Ég hreinlega bara spíralaði niður, svaf sama og
ekki neitt. Ef ég svaf fékk ég martraðir,“ segir Atli.
Þegar hann hafði haft tækifæri og tíma til að
vinna í sorgarferlinu sínu þá hafði hann í byrjun
mars ákveðið að leita sér að vinnu en þá greindist
Kristjana með krabbameinið. „Við ákváðum að
hann myndi hætta að leita að vinnu. Það yrði
nauðsynlegt að hafa hann heima næstu mánuði,“
bætir Kristjana við.
Atli fór þá að einbeita sér að plötusnúða mennsk-
unni en þau voru heppin með að Covid-ástandinu
létti í mars og fólk var búið að bíða lengi eftir að
halda brúðkaupsveislur og árshátíðir og annað
eins. Þegar Kristjana greindist stofnuðu systur
hennar reikning sem vinir og vandamenn lögðu
inn á. „Það var ómetanlegt og mikil aðstoð í
því. Sá peningur fleytti okkur í gegnum fyrstu
mánuðina. Næstu mánuði voru það DJ giggin og
peningahjálp frá fjölskyldu. Svo kom á daginn að
við fengum peninga út úr tryggingunum - ég mæli
því með sjúkdómatryggingu.“
„Ég var alveg viss um að það
kæmi eitthvað svona ákvæði í
smáa letrinu að akkúrat þessi
tegund af krabbameini félli
ekki undir trygginguna. Þegar
peningurinn kom svo inn á
bankareikninginn þorði ég
ekki að hreyfa við honum fyrst
um sinn því ég var viss um að
þau myndu taka hann aftur af
okkur,“ bætir Kristjana við.
Það vissulega reyndi verulega á þau að Atli var
að vinna fram á nætur og Kristjana mjög þreytt
eftir lyfjagjafir en þau reyndu að gera hið besta
úr þessu. „Ég var einu sinni korter í taugaáfall af
þreytu en þá komu vinir mínir og fóru með mig í
skemmtiferð til Reykjavíkur. En þetta var eitthvað
sem þeir plönuðu með Kristjönu, þegar hún fann
að ég var alveg búinn á því og hún hafði orku fyrir
börnin. En plötusnúðagiggin hjálpuðu mér líka við
að kúpla út því þá var ég í hlutverki sem ég vissi
nákvæmlega hvað ég var að gera. Því maður veit
ekkert hvað maður er að gera þegar krabbamein
er annars vegar,“ segir Atli.
B
ls. 25
Kraftur