Hljóðabunga - 01.11.1978, Síða 39

12. Drifsjór stundi drunum allan dag til enda
sem upp að landi ég réð benda
aldrei var þar fært að lenda.
13. Straumur, hafís, stormur og sjór með stærð
(ófríða
einatt mót hvort öðru ríða
útum flóann hafsins víða.
14. Hestinum Ægis hleyptum vér úr hafinu stundum
upp að klettum eða grundum
aldrei rétta lending fundum.
15. Eitt sinn komst ég upp á land hjá óveg stórum
í Trékyllisvík þá vórum
viku seinna þaðan fórum.
16. Alla tókum strax að stunda stefnu valda
þegar gjörðum þaðan halda
þá var hvftalogn og alda.
Látravík á Ströndum.
17. Hákarlsmiðin héldum á íhafið bláa
þartil sáum Hornbjarg háa
hæstu fjöll og kletta smáa.
18. Mér var þá í minnsta gildi mótgagns baginn
ég þótt réri allan daginn
að því tókum stefnu siaginn.
19. Hvít voru ofan hæstu fjöll og hálsaböröin
djúpt fyrir ofan Drangaskörðin
drógum við yfir Bjarnarfjörðinn.
20. Fjall eitt leit ég furðu hátt í ferðum efna
glöggt sem þjóðir Geirhólm nefna
gjörði ég framan á hann stefna.
21. Held ég þar sé hættumest að hleypa til landa
áfallsskriður öllum granda
endar hjá honum sýslan-Stranda.
22. Lítill vestan vindur var á vfðu flesi
krókalaust þó kælan blési
komum við að Láturnesi.
23. Hjá stórum töngum stutta gjörði ég stund
að bíða
út um sjóinn ég sá víða
eins og menn á landi ríða.
24. Horfði ég lengi hugann um það helst að grafa
mér heyrðist bæði skurka og skrafa
skrattan bað ég þá að hafa.
25. Sofandi á sjó að vera síst við eirðum
þá uppi í klettum óminn heyrðum
áfram lengra burtu keyrðum.
26. baðan stýrði ég ölduorm um upsaleiti
tók ég stefnu til svo breyti
á tanga þann er Straumnes heiti.
27. Þótti mér ekki þægilegt á þessu slegti
ekki neitt ég áður þekkti
Ósbarðsvfkin mig þá blekkti.
28. Hugða ég þar að hleypa upp að háum sandi
öllum skipum ólendandi
ekki komst ég þvf að landi.
29. Skipinu fyrir Barðann brátt ég burtu renndi
var þá Smiðjuvfk fyrir hendi
vel hvar enginn maður lendi.
30. Eina stefnu enn þá tókum áfram rétta
bæði sáum björg og kletta
brotna senn og ofan detta.
31. Oft féll skriða yfrið hátt svo undir drundi
fann ég margan fugl á sundi
í flokkum ofan úr björgum hrundi.
32. Frá Smiðjuvfkurbjargi brátt ég burt réð venda
þar kann engin þjóð að lenda
þá var dagur kominn á enda.
33. Að Bjarnarnesi lögðum langa leið svo snjalla
sá ég björg og óbyggð alla
Axarfjallið mest má kalla.
34. Hornbjarg síðan tekurtil með tindum háum
út frá töngum yfrið bláum
eina mikla röst við sáum.
35. Heiðnabjargið held ég versta Horns á ströndum
þar er víða fullt af fjöndum
fúlum, slægum jarðar öndum.
36. Fugl í björgum hljómar hátt sem hans er vandi
framan úr hafi flaug að landi
flokkum saman óteljandi.
HLJÓÐABUNGA
39