Bænavikan - 07.11.1959, Blaðsíða 13

þegar lesið var upp úr Ritningunni fyrir hann
allt til hins síðasta dags. Lág rödd hans heyrð-
ist taka undir sálminn, og varir hans hvísluðu
morgun- og kvöldbænina, eins og hann legði
hendur yfir börnin sín og blessaði þau, sem
voru mörg dreifð út um allan heim, en mættu
honum þarna við hásæti náðarinnar. Ekkert
okkar man eftir, að nokkur dagur liði án þess-
ara helgistunda; enginn flýtir til að komast
á markað eða vinnustað, engin gesta- eða vina-
koma, engar áhyggjur eða sorg, engin gleði
eða spenningur hindraði okkur nokkurn tíma í
því að krjúpa niður til bænagjörðar, meðan
æðsti presturinn frambar bænir okkar fyrir
Guð og fórnaði sjálfum sér og börnum sínum.
Ljómi þessa fordæmis varð bæði okkur og
öðrum til blessunar.“
Það má segja, að fyrstu kaptíular margrar
kristniboðsferðarinnar hafi verið skráðir við
altari fjölskyldunnar. Bak við Bartholomew
Ziegenbalg, fyrsta kristniboða mótmælenda-
trúarinnar, sem fór til Indlands, voru fyrir-
bænir móður hans, sem lét Biblíuna í hendur
sonar síns á dánarbeðinum, þegar venjuleg
bænargjörð þeirra fór fram. Fyrirbænir krist-
inna foreldra fyrir syni þeirra, Christian
Frederick Schwartz, er síðar varð sendiherra
í Indlandi, leiddu hann af hinum breiða vegi
syndarinnar á rétta leið. Bænrækni kristilegs
heimilis Andrew Murray í Suður-Afríku varð
útbreiðslustarfi kristninnar happadrjúgt.Hann
ól upp ellefu börn. Fimm af sex sonum hans
urðu prestar, og fjórar af fimm dætrum hans
giftust prestum. 1 næsta ættlið urðu tuttugu
og þrjú af barnabörnum Andrew Murrays
prestar eða kristniboðar í f jarlægum löndum.
Dr. John Scudder og kona hans, sem voru bú-
sett í Indlandi, báðu til Guðs, að synir þeirra
og dætur yrðu ekki aðeins kristin, heldur trú-
boðar, hvert og eitt þeirra. Öll börnin þeirra
urðu trúboðar í fjarlægum löndum nema einn
sonur þeirra, sem dó áður en hann lauk námi.
Þessi óvenjulega fjölskylda hefur reyndar í
þrjá ættliði lagt fram u. þ. b. fjörutíu trúboða.
Þegar Dr. Scudder var beðinn um að útskýra
þennan markverða kristniboðsáhuga, svaraði
hann: „Eina skýringin, sem ég get gefið, er
sú, að börnin voru bókstaflega leidd inn í guðs-
ríki með bænum móður sinnar. Hún hafði
þann sið, að nota allan afmælisdag hvers
barns til að biðja fyrir því. Og Guð svaraði
bænum henanr.“
Þekktasta biblíuskýringin, sem til er á
ensku, er eftir Matthew Henry. Sú skýring á
Gamla og Nýja Testameninu átti uppruna
sinn við altari fjölskyldunnar. Um föður Mat-
thew Henry, Philip Henry, er sagt: „Hann og
kona hans báðu stöðugt saman kvölds og
morguns. Hann lagði rækt við heimilisbæna-
gjörð og hlaut blessun af. Hann sagði við
börn sín og vini: ,Gætið þess að uppfylla heil-
aga skyldu ykkar; látið hana ganga fyrir öllu
öðru, því að sá er ekki lánsamur, sem vanræk-
ir hana. Fráfall byrjar venjulega, þegar bænin
er vanrækt‘.“ Matthew sonur hans og aðrir á
heimilinu festu sér skýringar föðurins í minni,
er hann las og útskýrði ritningarnar dag eftir
dag, og það varð grundvöllurinn að biblíu-
skýringunni, sem nú er útbreiddari en nokkur
önnur biblíuskýring á enskri tungu.
Fyrst fjölskyldualtarið endurvarpar svo
mikilli blessun, er það sorglegt, hve lífgefandi
máttur þess er vanræktur í nútíma heimilislífi.
Því miður sýna margir Sjöunda dags aðventist-
ar minni áhuga fyrir þessu en hinir trúuðu
gerðu, þegar hegning lá við, að Biblían væri
lesin.
E. G. White ber fram knýjandi ástæðu fyrir
því, hvers vegna við verðum að endurskoða af-
stöðu okkar í þessu efni. Hún segir: „Heimilis-
trú er hörmulega vanrækt. Menn og konur hafa
mikinn áhuga fyrir heiðingjatrúboði. Þau gefa
örlátlega því til styrktar og leitast þar með
að friða samvizku sína og halda, að með því að
gefa til Guðs málefnis, friðþægi þau fyrir van-
rækslu sína í því að viðhafa rétt fordæmi í
heimilum sínum. En heimilið er starfsvæði
þeirra, og Guð tekur enga afsökun gilda fyrir
því að vanrækja það starfsvæði.“ Signs of the
Times“ 23. ág. 1899.
Spurningaeyðublaðið, sem fyrr getur, inni-
hélt einnig þessa spurningu: „Ef fjölskyldubæn
fer ekki fram í heimili ykkar, gjörið svo vel að
skýra frá ástæðunni fyrir því, að svo er ekki.“
Algengasta svarið við þessari spurningu var
einmitt þetta: „Það er enginn tími til, þegar
allir geta safnazt saman í þeim tilgangi." í
hraðanum, sem ríkir í mörgum heimila okkar,
er tíminn mjög dýrmætur. Á morgnanna er
enginn tími fyrir skipulagða fjölskyldubæn
áður en hlaupið er af stað til vinnu og skóla,