Heimili og skóli - 01.12.1949, Blaðsíða 26
HEIMILI OG SKÓLI
142
barninu sínu bænir ,ef maður á ekki
sjálfur þá trú, sem bænirnar byggjast
á? munu einhverjir spyrja. Við skulum
ekki setja það fyrir okkur, livað það er
kallað. En ef bænin hefur uppeldis-
gildi fyrir barnið og er því til blessun-
ar og þroska, átt þú að kenna því bæn-
ir og hvetja það til að fara með þær,
þótt þú sért ekki viss um tilveru neins
þess, sem heyrir slíkar bænir. Slík vissa
fæst að vísu ekki eftir neinum leiðum
nema trúarinnar, ekki einu sinni eftir
leiðum vísindanna. En „Hjálpa þú
trúarleysi mínu“, mælti faðir vitskerta
drengsins forðum, þegar allt annað var
brostið. Og er það ekki svo enn í dag,
að þangað er leitað, þegar annað
bregst, þótt ekkert sé hugsað um bæn-
ir og trú, þegar allt leikur í lyndi. Og
ég vil bæta því við, að það bam, sem
aldrei hefur lært að fara með bænir í
bernsku, og aldrei hefur lært að bera
virðingu fyrir neinu æðra en hið dag-
lega líf hefur að bjóða, er snautt, þótt
það sé annars vel að heiman búið út í
lífið.
Barnauppeldi er margþætt og mikil-
vægt listaverk, ef vel tekst. Kvöldbæn-
in, trúaruppeldið, er aðeins einn þátt-
urinn, og ég vil bæta því við: einn sá
mikilvægasti. Og ég vil taka undir það
með ýmsum merkum mönnum utan
kirkju og innan, að ég held, að upp-
eldi æskunnar, þjóðlífið allt, skorti
ekkert meir nú en meiri og dýpri krist-
in áhrif, og ég byggi þetta meðal ann-
ars á reynslu ininni af 26 ára skóla-
starfi og starfi með ungu fólki.
Fyrir skömmu átti ég tal við eitt
merkasta skáld og rithöfund þessarar
þjóðar, og við ræddum um bókmennt-
ir. Hann hélt. því fram, að ekki hafi
verið skrifuð g ó ð skáldsaga í heimin-
um s. 1. 50 ár, og svo bætti hann við:
,,Það vantar guð í bókmenntirnar.“
En vantar hann ekki víðar. Við deil-
um um kongsins skegg. Við ömumst á
víxl við frjálslyndri og íhaldssamri
guðfræði. Það er litið hornauga til að-
ventista, hjálpræðishersmanna, hvíta-
sunnusafnaða o. s. frv. og víst væri
æskilegt, að þessi hjól væru ekki svona
mörg. En býr ekki sami krafturinn að
baki öllum þessum meira og minna
ólíku flokkum? Skín ekki sama sólin á
þá alla? Og eitt er víst: Kennarareynsla
mín vitnar það, að frá þeim heimilum,
sem rækta hugarfar lotningarinnar fyr-
ir einhverju æðra, koma undantekn-
ingarlítið vel upp aldir og góðir skóla-
þegnar. Þetta gæti verið leiðbeining
um gildi kvöldbænarinnar, sem ég hef
hér stuttlega gert að umtalsefni, og
eitt er nauðsynlegt: Að maðurinn til-
biðji og virði eitthvað, sem er ceðra en
hann sjálfur.
LEIÐRÉTTING.
í minningargrein um Sigurð Guð-
mundsson, skólameistara, í síðasta
hefti, hafði misprentast ,að hann hafi
látið af stjórn Menntaskólans í árslok
1937. Á að vera 1947.
í NÆSTA HEFTI birtist m. a.
grein um barnavernd eftir dr. Símon
Jóh. Ágústsson, prófessor.
Ritstjóri: Hannes J. Magnússon.
Prentverk Odds Björnssonar h/f