Læknaneminn - 01.10.1956, Blaðsíða 16

16
LÆKNANEMINN
Eift misseri í Heidelberg
Háskólinn í Heidelberg er elzt-
ur þýzkra háskóla, stofnaður árið
1386. Hann er einnig einn fræg-
asti háskóli Þjóðverja. Margir
þekktustu vísindamenn þeirra svo
sem Bunsen, Kirchhoff, Kussmaul
o. fl. störfuðu þar. Og þýzk skáld
og erlend hafa löngum lofað stað.
inn í bundnu máli og óbundnu.
En sennilega hafa stúdentar, er
þar hafa einhvern tíma verið við
nám, gert mest til þess að gera
borgina Heidelberg fræga langt
út fyrir landamæri Þýzkalands.
Til þess að skilja það að fullu,
verða menn að hafa komið þang-
að og kynnzt þeim einkennilega
töfrandi blæ, sem hvílir yfir borg-
inni, þar sem hún liggur gömul
og rómantísk við Neckarfljót í
mynni dals, sem bugðast, mjór og
skógi vaxinn á báðar hliðar og
opnast út á Rínarsléttuna. Menn
verða að hafa gengið um gömul
torg og stræti, séð fornar bygg-
ingar og kirkjur, höllina fyrir ofan
bæinn o. s. frv.
Þeir, sem setja svip á bæinn,
einkum að sumarlagi, eru stúdent-
ar og ferðamenn, enda er bærinn
ekki stór (125 þús. íbúar) og
gamla Heidelberg, sem er „bær-
bæ, eins og áður tíðkaðist. Er ég
ekki í vafa um, að margt mætti
af því læra. En þetta er fyrst og
fremst mál, sem er undir okkur
sjálfum komið og það er lækna-
nemafélagsins að beita sér fyrir
þessu í samráði við Læknafélag
Reykjavíkur.
Hér hefur verið stiklað á því
helzta, en vafalaust má margt að
öðru finna, er snertir námstilhög-
un okkar. En hver er svo orsökin
fyrir þessum misfellum? Jú, hugs-
unar- og skipulagsleysi má kenna
um sumt, en þó fyrst og fremst
fjárskorti og þekkingarleysi hins
opinbera.
Þann þekkingarskort má svo
aftur rekja til drumbsháttar og
innilokunartilhneigingar læknanna
og aumingjaháttar okkar sjálfra,
sem sjaldan höfum samtakamátt
til eins eða neins. Það sem fyrst
og fremst þarf að gera, er að stór-
bæta launakjör og starfsskilyrði
prófessoranna, þannig að stöður
þeirra yrðu eftirsóknarverðar, en
það er langt frá, að svo sé nú.
Stofna þarf rannsóknarstofur, þar
sem prófessorum sé gert kleift að
vinna að hugðarefnum sínum.
Fjölga þarf prófessorum og tak-
marka starfssvið þeirra, svo að
þeir hafi tíma aflögu til vísinda-
starfa, og síðast en ekki sízt, koma
sjúkrahúsmálunum í lag. Nú má
segja, að allt þetta kosti mikið fé,
og það er rétt, en það er líka dýrt
að halda uppi stofnun, sem hvorki
er fugl eða fiskur og enn dýrara
að setja heilsu landsmanna í hend-
ur vankunnandi lækna. Ef menn
segja svo, þrátt fyrir þetta, að við
höfum ekki efni á þessu, þá er
eins gott að leggja læknadeildina
niður og senda stúdentana utan
til náms við góða háskóla. Það
yrði ódýrast. Eins og læknadeild-
in er í dag, má hún ekki lengi
vera. Takmarkið er að geta með
sanni sagt, að hún sé vísindastofn-
un, sem annist kennslu.
V o x.