Læknaneminn - 01.10.1956, Blaðsíða 10

10
LÆKNANEMINN
1. mynd.
í öðru lagi sjást ávallt svokall-
aðar intralobular bólgubreytingar
og er þar reticuloendothel aukn-
ing mest áberandi. Frumur þessar
þenjast út og kjarnar þeirra verða
hyperchromatiskir. Þá finnst og
oft í þeim galllitarefni og fita.
Stundum sjást histiocytahóparum-
hverfis hrörnaðar lifrarfrumur.
Á öllu acuta stiginu má greina
merki um regeneration í lifrar-
frumunum. Kjarnadeilingar eru
víða, þannig að sjá má 5 frum-
ur eða fleiri í skiptingu í hverju
sjónsviði. I gallgangnaþekjunni
eru kjarnaskiptingar sjaldgæfar,
en hinsvegar finnast í flestum til-
fellum greinileg merki um vöxt
og aukningu gallganga, sem lengj-
ast og verða hlykkjóttir. Loks
sjást merki um gallstasis, þ.e.a.s.
gallgangarnir víkka út og fyllast
stöðnuðu galli. Einnig eru smá
galldropar í lifrarfrumunum sjálf-
um.
Sé lifrarástunga gerð skömmu
áður en gula kemur fram, finnast
samskonar breytingar í lifrinni og
hér hafa verið raktar, að því und-
anskildu, að einkenni um gallstasis
vantar.
Mallory getui' um athuganir á
18 tilfellum, sem grunuð voru um
gulusótt, en gula kom aldrei fram
í neinu þeirra, hvorki á húð eða
slímhúðum og ekki var heldur
unnt að sýna fram á bilirubinre-
tention, þrátt fyrir nákvæma at-
hugun. Við smásjárskoðun á vef ja-
sýni, fundust einkenni um lifrar-
bólgu í 10 af tilfellunum, en í 8
þeirra var lifrarvefurinn eðlilegur.
Af þessu er augljóst, áð í gulu-
sóttarfaröldrum koma fram all-
mörg tilfelli af hepatitis, án þess
að gula verði nokkurn tíma sýni-
leg.
Bæði subjektiv og objektiv ein-
kenni bera með sér, að sjúkdómn-
um er ekki lokið um leið og gul-