Læknaneminn - 01.10.1956, Blaðsíða 20

20
LÆKNAN EMINN
og gerir það mönnum erfitt að
kaupa þær.
Er ég var kominn heim, hitti ég
kollega einn, sem fræddi mig fljót-
lega á því, að Þjóðverjar væru
mjög á eftir öðrum þjóðum í lækn-
isfræði. Undraðist ég þá mjög
þekkingu kollegans. En aðspurður
kvaðst hann þó aldrei til Þýzka-
lands hafa komið. Varð ég þá enn
meira undrandi, því að ég þóttist
hafa varið þremur mánuðum til
þess að kynna mér einmitt læknis-
fræði Þjóðverja. Varð ég að mót-
mæla fullyrðingum kollegans. Því
að á grundvelli þess, sem ég sá
í háskólaklinikunum í Heidelberg,
þá verð ég að álykta, að Þjóð-
verjar hafi mjög háan vísindaleg-
an standard í læknisfræði. Þó verð-
ur að játa, að í vísindarannsókn-
um (research) virðast Þjóðverjar
á eftir öðrum stórþjóðum. Enda
er þýzk læknastétt hneppt í viðj-
ar almannatrygginga- og sjúkra-
tryggingakerfis, sem er orðið 80
ára gamalt, og það voldugt, að
því skyldi enginn trúa. Er það
sennilega aðeins það, sem koma
skal hér eftir álíka langan tíma.
Læknastúdentana í Heidelberg
má kalla ákaflega mislitt fé. Eins
og áður er sagt, eru þar margir
útlendingar, og þar gefur að sjá
sýnishorn af flestum litarháttum
frá hvítum til blakkra, hrokkin-
hærðra blámanna af Gullströnd-
inni. Flestir útlendingarnir voru
frá Asíu, einkum Iran. Af Norður-
landabúum voru í kliniska hlutan-
um aðeins Norðmenn, auk mín.
Áberandi margar stúlkur stund-
uðu læknanám. Þær voru um 25%
af stúdentunum, yfirleitt mjög
þokkalegar útlits, og margar af-
burða laglegar.
Það er meira en hægt er að
segja um hjúkrunarkonur þeirra.
Þær fá alls ekki á nokkurn hátt
staðizt samanburð við okkar hér
heima hvað útlit snertir. Make-up
og klæðnaður, er fari þeim vel, er
skoðað sem satans vélabrögð a.þ.
e.v.
Félagslíf meðal læknanema var
ekki mikið. Stúdentaráðskosning-
ar fóru fram í júlí, og kosið eftir
deildum. Tókst með naumindum
að finna þá 2 fulltrúa og einn til
vara, sem skyldu kosnir af klinik-
erum í ráðið. Var síðan haldin
leynileg atkvæðagreiðsla um röð
þessara þriggja.
Hins vegar er ,,árshátíð“ þeirra
fyrirmyndar fyrirtæki, því að þeir
halda tvær á ári, eina á hvoru
misseri. Þar sem stúdentar eru
svo margir, þá halda Vorkliniker
og Kliniker hvor sína hátíð. Klini-
kwfest í sumar var hald’n í fursta-
höll einni dálítinn spöl frá Heidel-
berg og var ágæt skemmtun. Það
sem mér þótti athyglisverðast, var
að þar voru mættir prófessorar
flestir eða allir svo og aðstoðar-
kennarar og ýmsir smærri spá-
menn. Dekanus hélt ræðu og ræddi
um sambandið milli kennara og
nemenda og ágæti hátíðarinnar.
Er það mín skoðun, að þessi sið-
ur sé mjög til eftirbreytni fyrir
okkur.
Spurningunni um það, hvort ég
telji það hafa borgað sig að fara
utan í 3 mánuði og lesa læknis-
fræði við annan háskóla en Há-
skóla íslands vil ég eindregið svara
játandi. Ef einhver kollegi hefur
aðstöðu til þess að fara utan á
svipaðan hátt, mundi ég ráðleggja
honum að hika ekki við að fara.
Að sjálfsögðu verður það að telj-
ast mikill kostur að hafa sæmilega
gott vald á þýzkri tungu, en að
öðrum kosti færi of mikill hluti
af stuttum tíma í það eitt að venj-
ast tungunni.
Leifur Björnsson,