Læknaneminn - 01.04.1967, Blaðsíða 42

J,2
LÆKNANEMINN
Á sjötugsafmælinu kom skýrt í
ljós hlýhugur og vinátta sam-
ferðafólksins. Félag læknanema
sendi t. d. góða gjöf með þakk-
læti fyrir alla vinsemd í okkar
garð. Vinir hans og sjúklingar um
land allt bjóða þeim hjónum í
ferð umhverfis hnöttinn nú á
sumri komanda.
Að fornu hefði verið sagt, að
Helgi Ingvarsson væri drengur
góður og níddist ekki á neinu, sem
honum væri til trúað. Meira
sæmdarheiti á íslenzk tunga ekki.
Jón E. Gunnlaugsson
#
Tannlæknir nokkur þurfti að skriða undir bílinn sinn til að gera við
hann. Um leið og hann snéri skrúflyklinum, sagði hann róandi: ,,Það
verður svolítið sárt núna.“
#
Ein flís segir við aðra: ,,Hvers vegna ertu svona reið.“ Hin svarar:
,,Ég hefi verið að eyða timanum til einhvers í gerviauga."
#
Eiginmaður segir við konu sína: „Ef annað okkar deyr, þá ætla ég
að flytja tii Akureyrar."
#
Nokkrum dögum eftir að afi Erlu litlu dó, spurði hún mömmu sína
hvort hún mætti spila á píanóið. „Nei, veiztu ekki að við erum í sorg?“
svaraði móðir hennar. „Já, en ég hélt það væri í lagi, ef ég spilaði bara
á svörtu nóturnar.“
#
Heine sagði eitt sinn um konu nokkra: „Hún líkist Venus frá Míló
á margan hátt. Eins og Venus frá Míló er hún mjög gömul. Eins og Venus
hefur hún engar tennur og eins og Venus hefur hún gula húð, alsetta
hvitum skellum.“
#
Pétur (heilsar gömlum vini): „Sæll Jón, það er óratími síðan ég sá
þig síðast. Þú ert kvæntur, er það ekki?“
Jón: „Nei Pétur minn, það er ekki það. Það eru bara fjárhagsáhyggj-
ur og svo líka taugarrnar."
#
Trúboði nokkur strandaði á eyju, sem hann hélt að mannætur byggju
á. Hann var mjög hræddur um líf sitt og hélt sig þar sem skógurinn var
þéttastur. Dag nokkurn heirði hann raddir og taldi víst að nú væri úti
um sig. Hann hlustaði af öllum kröftum og heyrði þá. „Hvern andskot-
ann meinarðu maður með því að setja þetta spil út.“
Trúboðinn lyfti höndum til himins í bæn og sagði: „Guði sé lof þeir
eru kristnir menn.“
Ingvar forstjóri, Lárus læknir og
Sigurður lögfræðingur. Er óhætt
að segja, að þau beri foreldrum
sínum og heimili góðan vitnis-
burð.
Einhver mesta hamingja Helga
mun vera að sigrazt hefur verið að
mestu á berklaveikinni. En þá
sögu yrði of langt mál að rekja
hér.
Nú á seinni árum hefur Helgi
vakið athygli landsmanna á á-
fengisbölinu. Hafa blaðagreinar
hans og útvarpserindi um þessi
mál vakið verðskuldaða eftirtekt.