Læknaneminn - 01.04.2004, Blaðsíða 55

Læknaneminn - 01.04.2004, Blaðsíða 55
ensím í bólguferlinu, cycloxygenasa 1 og 2 (COX-1 og COX- 2) en það hefur verið sýnt fram á tilvist þessara ensíma í elliskellum(COX-l) og í tengslum við innanfrumuboðflutning í taugafrumum með NMDA-viðtaka í dreka (hippocampus).A2 (sjá yfirlitsmynd á fylgiskjali 3) Vísbendingar um gagnsemi bólgeyðandi lyfjakomu fyrst íljós þegar faraldsfræðilegar rannsóknir á sjúklingum með liðagigt sýndu að sjúklingar á háum skömmtum af bólgueyðandi lyfjum (NSAID's) virtust vera í minni hættu á að fá AS heldur en samanburðarhópur.43 Síðan þá hafa verið gerðar margar rannsóknir á sjúklingum á mismunandi stigum sjúkdómsins og eru niðurstöður ekki einhlítar. Flest bendir þó til þess að notkun bólgueyðandi lyfja seinki þróun sjúkdómsins bæði f háum og lágum skömmtum, en þó eingöngu ef lyfin hafa verið tekin í nokkur ár fyrir birtingu sjúkdómsins.42 Þessar rannnsóknir voru nærallar gerðar á COX-1/COX-2 hemjurum og því er ekkert vitað um taugaverndandi áhrif sértækra COX-2 hemjara. Nokkrar rannsóknir eru þó í gangi á áhrifum sértækra COX-2 hemjara á taugakerfið og niðurstaðna beðið með eftirvæntingu þar sem aukaverkanir þeirra lyfja samanborið við COX-1/COX-2 hemjarana eru mun minni.42 Því verða læknar að íhuga vel hugsanlegan ávinning af notkun ósértækra COX hemjara því aukaverkanirnar geta verið mjög alvarlegar sér í lagi í eldra fólki t.d. blæðingar frá meltingarvegi og nýrnabilun. Estrógen Konur eru helmingi Ifklegri til að fá AS en karlar44 og talið er að lítill styrkur estrógens í líkama kvenna eftir tíðahvörf sé áhættuþáttur fyrir AS.45 Estrógen er talið hafa fjölmarga taugaverndandi eiginleika t.d. gegn oxunarmiðlum (t.d. járn), Aþ-þráðlum, og glútamati auk þess að örva a-secretasa leiðina í meðhöndlun á APP eftir þýðingu.46 Eins og fyrr eru rannsóknir á þessu sviði tvíbendnar og þrjár nýjar og stórar rannsóknir sýna að áhrif estrógens á AS eru minni en menn ætluðu.47 Það er þó gagnrýnivert við þessar þrjár rannsóknir48’49’60 að estrógenmeðferð hófst seint á ævi þátttakenda (71-77ára) og því erfitt að meta fyrirbyggjandi áhrif estrógens sérstaklega ef æskilegt er að meðferð hefjist við tíðahvörf þegar styrkur estrógens fellur í konum.46 Tvær stórar rannsóknir eru í gangi núna sem vonandi skera úr um gagnsemi estrógens og er niðurstaðna að vænta innan nokkurra ára. 46 Þær ályktanir sem draga má af því sem birt hefur verið um áhrif estrógens á AS er að inntaka estrógens hafi fyrirbyggjandi áhrif og seinki þróun sjúkdómsins ef það hefur verið tekið í langan tíma fyrir birtingu hans, helst strax eftir tíðahvörf.46 Hinsvegar má ætla að ávinningur estrógens þurfi að vera afgerandi til að hafa áhrif á nýjar klínískar leiðbeiningar í tengslum við hormóna- meðferð kvenna eftir tíðahvörf. (sjá Mynd III.) Kólesteróllækkandi lyf Sýnt hefur verið fram á þátt kólesteróls í meingerð AS og nokkrar faraldsfræðilegar rannsóknir gefa til kynna að hækkað gildi kólesteróls sé áhættuþáttur fyrir AS. Einnig hafa rannsóknir (bæði in vitro og in vivo) sýnt að magn kólesteróls hefur áhrif á uppsöfnun A|3-peptíða með því að vera stjórnunar- þáttur í meðhöndlun og úrvinnslu á APP.51 Því leiða líkur að því að kólesteróllækkandi lyf hafi verndandi áhrif gegn Alzheimer. Nýjar rannsóknir gefa til kynna að steról efnaskipti í heilanum sé sívirkt ferli, stjórnað nákvæmlega af 24-hýdroxylasa (einnig kallað CYP46) sem er ensím eingöngu tjáð í heila og tilheyrir cytochrome P450 fjölskyldunni. 24-hýdroxílasi stjórnar niðurbroti á kólesteróli þegar það er í yfirmagni með því að bæta hýdroxílhóp í stöðu C24 á kólesterólinu og gera það þannig uppleysanlegra og auðveldara til útskilnaðar.52 Því er talið að CYP 46 sé áhættugen fyrir Alzheimer.53 (sjá yfirlitsmynd á fylgiskjali 3). Afturvirkar rannsóknir á kólesteróllækkandi lyfjum (statínum), sem hemja HMG-CoA reductasa (lykilensím fyrir myndun kólesteróls í líkamanum) gefa til kynna að þau hafi verndandi áhrif gegn AS og minnki áhættuna á að fólk fái sjúkdóminn um allt að 70%.54 Framkvæmd þessara rannsókna hefur þó verið gagnrýnd á þeim forsendum að úrtak hafi ekki verið tilviljanakennt (randomizied).55 Fleiri rannsóknir, bæði faraldsfræðilegar og á dýramódelum eru í gangi og er ætlað að skýra áhrif kólesteróllækkandi lyfja á AS og hvert hlutverk kólesteróls sé í meingerð sjúkdómsins. Margar spurningar hafa vaknað við þessar rannsóknir á þessu sviði td. hvers vegna einungis sum statín lyfjanna hafi áhrif á algengi AS en önnur ekki og hvort þau hafi þá aðra eiginleika sem verki gegn sjúkdómnum.56 Þróun lyfja á efnaskipti APP og Afi-peptíða Bóluefni gegn flþ-peptíflum - ónæming Nýlegar rannsóknir á erfðabreyttum músum, þar sem víxlgenum komið fyrir til að auka framleiðslu á torleystu A(3, gefa til kynna að minnka megi Aþ-útfellingar í heila og bæta vitsmunagetu með ónæmingu. Tvenns konar ónæmingar hafa verið rannsakaðar, virk (active) og óvirk (passive) ónæming5768 Ekki er nákvæmlega vitað hvernig þessi ferli eiga sér stað en í virkri ónæmingu er talið að ónæmiskerfið myndi mótefni (anti-Afi) gegn því A(3-mýlidi sem sprautað er inn og bindist í kjölfarið A(3-mýlidinu í elliskellunum. Sú binding er talinn örva nálægar örtróðsfrumur í að taka upp A|3-mýlidi gegnum mótefnaviðtaka sína (Fc viðtakar) og seyta cýtókínum (IL-4, 11-10 og TGF-|3) til að auka enn frekar á hreinsun elliskellanna.69 Athyglisvert er að ekki er nauðsynlegt að nota torleysanlega gerð A(3 s.s. A|340 eða Ab42 til ónæmingar heldur má nota uppleysanleg A|3-peptíð (A(31 -30) til að fá fram sama ónæmissvar,60 Þannig að það svæði á A|3-peptíðunum sem mótefnin bindast á er ekki sértækt fyrir toreyst A(3-peptíð. I óvirkri ónæmingu ertilbúnum mótefnum (anti-Afi) sprautað beint inn. Mótefnin eru talin komast yfir blóðheilaþröskuld og bindast þar A(3-mýlidi og merkja það til upptöku fyrir örtróðsfrumur.58 Einnig hefur verið sýnt fram á góða hreinsun á A|3-mýlidi úr miðtaugakerfi músa með því að koma einungis fyrir Fab hluta anti-A|3 mótefna á yfirborð heila þeirra, Þetta 55
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Læknaneminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.